نتایج ویترکتومی در سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا با و بدون برداشتن غشای محدودکننده داخلی

هدف: ارزیابی نتایج بینایی و آناتومیک و عوارض حاصل از ویترکتومی با یا بدون برداشتن غشای محدودکننده داخلی (ILM) در بیماران دچار سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا که طی سال‌های 82-1372 در بیمارستان شهید دکتر لبافی‌نژاد تحت جراحی قرار گرفته بودند. روش تحقیق: پرونده‌های بیمارانی که به علت سوراخ ایدیوپاتیک ماکولا طی مدت مزبور تحت عمل ویترکتومی قرار گرفتند و 6 ماه پی‌گیری بعد از عمل داشتند؛ از نظر ویژگی‌های دموگرافیک و نتایج عمل مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: مطالعه بر روی 30 چشم (7/46 درصد چشم راست) از 29 بیمار (69 درصد زن) با متوسط سنی 6/5±5/62 سال (75-55 سال) انجام شد. متوسط طول مدت علایم در بیماران 7/3±2/3 ماه (7/66 درصد کم‌تر از 6 ماه) بود. مراحل 2، 3 و 4 سوراخ ماکولا قبل از عمل، به ترتیب 30 درصد (9 چشم)، 7/36 درصد (11 چشم) و 3/33 درصد (10 چشم) بود. ILM در 21 چشم (70 درصد) برداشته شد. در 3 چشم (10 درصد) پارگی شبکیه حین عمل اتفاق افتاد. حدت بینایی قبل از عمل به طور متوسط 6/0±99/0 لوگمار بود که در معاینه 6 ماه بعد از عمل، به 39/0±87/0 لوگمار رسید (05/0P=). میزان موفقیت آناتومیک با یک بار عمل 80 درصد (24 چشم) و موفقیت نهایی 7/86 درصد (26 چشم) بود. برداشتن ILM منجر به افزایش میزان بسته شدن سوراخ نشد (655/0 P=). نتیجه‌گیری: برداشتن ILM تاثیری در بسته شدن سوراخ‌های ماکولا با ازمان کم‌تر از 6 ماه ندارد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1385؛ دوره 12، شماره 1: 22-14.