نارسایی‌های شناختی در سالمندان: نقش ذهن‌آگاهی و فراهیجان

سالمندان از حساس­ترین گروه­های سنی جامعه محسوب می­شوند و بررسی سلامت شناختی و هیجانی آنها سزاوار توجه می­باشد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نقش ذهن­آگاهی و فراهیجان­ها در پیش­بینی نارسایی­های شناختی سالمندان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه سالمندان شهر تهران در سال 1396 تشکیل دادند. نمونه پژوهش حاضر شامل 215 سالمند بود که با استفاده از روش­نمونه­گیری تصادفی ساده از آسایشگاه­های سالمندان و روش نمونه­گیری خوشه­ای دو مرحله­ای از پارک­های شهر تهران انتخاب شدند. به منظور جمع­آوری داده­ها از آزمون نارسایی­های شناختی برادبنت، پرسش‌نامه مهارت­های ذهن­آگاهی کنتاکی و مقیاس فراهیجان­ میتمنسگرابر استفاده شد. داده­های گردآوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری مورد تجزیه­ و تحلیل قرار گرفتند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نارسایی­های شناختی و ذهن­آگاهی رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد فراهیجان­های مثبت نیز با نارسایی­های شناختی رابطه منفی معنی داری دارند، درحالی­که بین فراهیجان­های منفی و نارسایی­های شناختی در سالمندان رابطه مثبت معناداری مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد ذهن­آگاهی و فراهیجان منفی می­توانند به­طور معناداری نارسایی­های شناختی را در سالمندان پیش­بینی کنند. بنابراین، با فراهم کردن مداخلات درمانی مبتنی بر افزایش ذهن­آگاهی و کاهش فراهیجان­های منفی می­توان در جهت پیشگیری و یا کنترل نارسایی­های شناختی در سالمندان اقدام نمود.