میزان آگاهی و آمادگی کادر درمانی در مواجهه احتمالی با مصدومین بحران های هسته‌ای: یک مطالعه مقطعی در اراک

زمینه و هدف: طی سالیان گذشته استفاده از فن‌آوری هسته‌ای در زمینه‌های مختلف صنعتی، علوم پایه و پزشکی گسترش یافته‌ است. از آنجایی که احتمال وقوع حوادث هسته‌ای و مصدومین ناشی از آن واقعیتی اجتناب ناپذیر است، در این مطالعه میزان آمادگی و سطح آگاهی پرسنل کادر درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به بحران های هسته‌ای مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال 1393 انجام شد، به روش سرشماری و از طریق پرسشنامه میزان آمادگی و آگاهی 700 نفر از پرسنل درمانی بیمارستانهای آموزشی شهر اراک نسبت به حوادث هسته‌ای، تشخیص و درمان مصدومین احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه جداگانه جهت پزشکان و پرستاران بر اساس پروتکل آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمان جهانی بهداشت تدوین و پس از تایید روایی و پایایی در اختیار آنان قرار گرفت. در نهایت داده های جمع آوری شده با استفاده از آمار توصیفی در نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه تعداد 630 نفر پرستار و تعداد 70 نفر پزشک وارد مطالعه شدند. نتایج نشان داد که در ارزیابی کلی از میزان آگاهی سئوال شوندگان نسبت به حوادث هسته‌ای 8/50 درصد در حد اطلاعات پایه و 6/45 درصد آنها هیچ گونه اطلاعی نداشته‌اند. بیش از 1/67% از پزشکان و 6/77% از پرستاران معترف بودند که به هیچ وجه با پروتکل‌های رفع آلودگی و پروتکل‌های درمانی مصدومین هسته‌ای آشنایی ندارند. نتیجه‌گیری: این مطالعه وضعیت آمادگی بیمارستانهای مورد بررسی و همچنین میزان آگاهی پرستاران و پزشکان را ضعیف ارزیابی کرده است و از آنجا که این طرح با مشارکت افراد صاحب نظر انجام شده است نتایج بدست آمده بسیار قابل تأمل است. در نهایت با توجه به گسترش استفاده صلح آمیز از فن‌آوری هسته‌ای و سیاست بومی سازی آن در کشور توجه مسئولین به این موضوع و ایجاد راهکارها و تمهیدات جدی و سریع جهت افزایش آگاهی و عملکرد پرسنل امری ضروری می باشد.