مکان‌یابی عرصه‌های مناسب آب‎های زیرزمینی نیازمند به تغذیه مصنوعی با مدل فازی (با تاکید بر استان لرستان)

ایران سرزمینی است خشک با نزولات جوی بسیار کم به­طوری­که میانگین بارش آن کمتر از یک سوم متوسط بارندگی در دنیا است. امروزه با افزایش جمعیت کشور و به‎تبع آن افزایش تقاضا برای مواد غذایی، بهره‎برداری از منابع آب، به‎ویژه منابع آب زیرزمینی بسیار بیشتر از گذشته شده است، به­طوری­که این میزان مصرف بیشتر از میزان تغذیه منابع آب زیرزمینی است. لذا باید این کمبود منابع آب زیرزمینی جبران شود. هدف از این پژوهش مکان­یابی پهنه‎های مناسب تغذیه مصنوعی سفره­های آب زیرزمینی در استان لرستان است. در این تحقیق ابتدا لایه­های مورد نیاز همچون شیب­، جنس خاک و ساختار زمین­شناسی، کاربری­اراضی­، میزان بارندگی، پراکنش آبرفت­های کواترنری و تصاویر ماهواره­ای در منطقه موردنظر تهیه شد. سپس در نرم­افزار GIS با انطباق لایه­های اطلاعاتی و استفاده از منطق Fuzzy ­مکان‎های مناسب برای تغذیه مصنوعی آب‎های زیرزمینی و ­محل­های مناسب پخش سیلاب استخراج شد. براساس نتایج به‎دست آمده­، از کل مساحت استان (28294 کیلومترمربع) حدود 36/9258 کیلومترمربع (5/32%) مناسب برای طرح­های تغذیه مصنوعی و حدود 36/5926 کیلومترمربع (حدود 21%) سطح استان مناسب برای اجرای پروژه­های پخش سیلاب است. ­در نهایت از تلفیق دو نقشه حاصل، مکان‎های مناسب برای تغذیه­مصنوعی و پخش سیلاب در این استان حدود 21/7682 کیلومتر­مربع (­79/21%) برآورد شد. در نتیجه استفاده و به‎کارگیری مدل­های سیستم اطلاعات جغرافیایی برای تجزیه و تحلیل حجم بالای داده­های جغرافیایی و ارزیابی و اولویت­بندی تصمیم­گیری­ها در قضاوت کارشناسانه، ابزار کارامدی را برای مکان­یابی محل­های تغذیه مصنوعی و پخش سیلاب فراهم می­کند.