ممبرانوتومی خلفی با لیزر یاگ در خون‌ریزی پره‌ماکولار در مبتلایان به رتینوپاتی دیابتی

هدف: تعیین میزان موفقیت انجام ممبرانوتومی خلفی با لیزر یاگ در بیماران دچار رتینوپاتی دیابتی همراه با خون‌ریزی پره‌رتینال ناحیه ماکولا. روش پژوهش: این مجموعه موارد مداخله‌ای شامل 24 چشم از 22 بیمار دچار رتینوپاتی دیابتی است که دارای خون‌ریزی پره‌رتینال ناحیه ماکولا نیز بودند. پس از معاینه کامل چشم‌پزشکی، عکس از فوندوس بیماران گرفته شد و بیمارانی که خون‌ریزی آن‌ها به اندازه DD 3 یا بیش‌تر بود؛ تحت ممبرانوتومی به وسیله لیزر یاگ (Nd:YAG) قرار گرفتند. نتایج عمل شامل موفقیت در باز شدن غشای هیالویید و آزاد شدن خون به فضای زجاجیه، مدت زمان جذب خون‌ریزی، بهترین دید اصلاح‌شده (BCVA) پس از انجام لیزر و عوارض احتمالی ناشی از لیزر مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته­ها: بیماران شامل 15 زن (68 درصد) و 7 مرد (32 درصد) با میانگین سنی 5/6±56 سال (71-48 سال) بودند. میانگین اندازه خون‌ریزی DD 2/1±6/4 بود. میزان موفقیت در تخلیه و جذب خون 71 درصد و متوسط زمان جذب نسبی خون جهت بازگشت دید 03/5±3/14 روز (27-8 روز) بود. در این فاصله، BCVA که قبل از عمل بین درک حرکت دست تا شمارش انگشتان از 4 متری بود؛ به 100/20 تا 25/20 افزایش یافت. بیماران به طور متوسط حدود 43 روز (23 تا 86 روز) پس از ممبرانوتومی، از مزاحمت­های بینایی نظیر فلوتر شکایت داشتند. بیماران در همه موارد انجام موفق ممبرانوتومی، بهبود دید داشتند. پس از جذب خون و شفاف شدن زجاجیه، 11 چشم (7/64 درصد) که دارای ادم ماکولا بودند؛ قبل از  انجام PRP (panretinal photocoagulation)، تحت لیزردرمانی ماکولا قرار گرفتند. هفت چشم (29 درصد موارد) به دلیل عدم موفقیت در ممبرانوتومی، تحت عمل ویترکتومی و اندولیزر قرار گرفتند. متوسط زمان پی‌گیری 3/18±7/34 ماه (71-10 ماه) بود. نتیجه­گیری: به نظر می­رسد که در بیماران دچار رتینوپاتی دیابتی با خون‌ریزی پره‌‌ماکولار با اندازه DD 3 یا بیش‌تر، ممبرانوتومی خلفی با لیزر یاگ، قابل انجام و بی­خطر و با موفقیت نسبی همراه است؛ به طوری که منجر به بازگشت سریع دید و رفع نیاز به ویترکتومی می­گردد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1387؛ دوره 13، شماره 3: 340-336.