مقایسۀ میزان دلبستگی به والدین و مهارگری عاطفی در نوجوانان 11 تا 18 سال با توجه به سطوح شاخص تودۀ بدنی در شهر اصفهان

هدف: چاقی و اضافه­وزن در بسیاری از کشورهای در حال توسعه در حال افزایش است. چاقی پیامدهای نامطلوب زیادی به ویژه در کودکان و نوجوانان دارد. لذا پژوهش حاضر به منظور تعیین و مقایسۀ میزان دلبستگی به والدین و مهارگری عاطفی در نوجوانان 11 تا 18 سال با توجه به سطوح شاخص تودۀ بدنی (اضافه وزن و بهنجار) در شهر اصفهان انجام شد. روش: بدین منظور از بین دانش­آموزان راهنمایی و دبیرستانی شهرستان اصفهان نمونه­ای شامل 366 نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند و سپس با اندازه­گیری قد و وزن و تعیین شاخص تودۀ بدنی، افراد فزون وزن با 25BMI (211=n) به پرسشنامه­های آزمون دلبستگی به والدین و همسالان و مقیاس کنترل عواطف نوجوانان پاسخ دادند. یافته­ها: تحلیل یافته­ها با نرم­افزار آماری SPSS16 با استفاده از روش تحلیل واریانس یک­راهه و تحلیل واریانس چندمتغیری (MANOVA) در سطح معنی­داری 05/0>P نشان داد که میان دلبستگی به مادر و کنترل خلق افسرده در دو گروه تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P). نتیجه­گیری: بنابراین نتایج این پژوهش حاکی از آن است که دلبستگی به مادر از جمله عواملی است که می­توان نقش آن را در اضافه شدن وزن و چاقی درنظر گرفت.