مقایسۀ خودمراقبتی ذهن‌آگاه، سبک‌های دلبستگی و راهبردهای حفظ رابطه در متأهلین با و بدون تعارض زناشویی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه سبک‌های دلبستگی، خودمراقبتی ذهن‌آگاه و راهبردهای حفظ رابطه در زنان و مردان متأهل با و بدون تعارض انجام شد. روش پژوهش توصیفی و از نوع علّی- مقایسه‌ای بود. جامعه آماری پژوهش در دو گروه شامل کلیه زنان و مردان متأهل ساکن شهر تهران و زنان و مردان متأهل مراجعه‌کننده به مراکز مشاورۀ شهر تهران بودند که 183 فرد متأهل (گروه اول: 98 نفر و گروه دوم: 85 نفر) به روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلب برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. هر دو گروه به‌صورت انفرادی به مقیاس خودمراقبتی ذهن‌آگاه کوک‌کاتن (2015)، پرسشنامۀ تجارب در روابط نزدیک فرالی، والر و برینان (2000) و راهبردهای حفظ رابطۀ استافورد (2011) پاسخ دادند. نتایج حاصل از اجرای آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) نشان داد که زنان و مردان دارای تعارض زناشویی، در مؤلفه‌های خودمراقبتی ذهن‌آگاه و راهبردهای حفظ رابطه نمرات پایین‌تر و در سبک‌های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی نمرات بالاتری نسبت به گروه زنان و مردان بدون تعارض زناشویی کسب کردند. وجود تعارضات حل‌نشده، موجب تضعیف رفتارهای خودمراقبتی، راهبردهای حفظ رابطه و اتخاذ سبک‌های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی در زوجین می‌شود، از این‌رو، ارتقای کیفیت رابطه زوجین به کمک آموزش و آگاه کردن آن‌ها نسبت به استفاده از راهبردهای حفظ رابطه می‌تواند زوجین را نسبت به رفتارهای خودمراقبتی و اصلاح سبک‌های دلبستگی یاری نماید.