مقایسه ی رفتار تونل‌های قطعه‌یی در گسلش عادی و معکوس با استفاده از مدل سازی در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی

تأثیر گسلش در تونل‌ها، کمتر مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفته است. افزایش نیاز به تونل و استفاده از روش حفاری تمام‌مکانیزه‌ی تونل موجب شده است که برای پوشش تونل از پوشش‌های قطعه‌یی استفاده شود. گسلش یکی از تغییرشکل‌های بزرگ و دائمی زمین است، که می‌تواند خسارت‌هایی را به سازه‌های در معرض آن وارد کند. برخورد تونل‌ها با گسل به جهت خطی‌بودن آنها محتمل است. در نوشتار حاضر، ضمن معرفی مدل‌سازی پدیده‌ی گسلش زمین و تونل قطعه‌یی حفرشده در خاک، رفتار تونل‌های مذکور به‌طور کیفی در گسلش عادی و معکوس مقایسه شده است. برای این منظور از مدل‌سازی فیزیکی در سانتریفیوژ ژئوتکنیکی استفاده‌شده است. نتایج تعدادی از آزمایش‌های گسلش شیب‌لغز عادی و معکوس با تونل قطعه‌یی ارائه شده است. در گسلش عادی ریزش خاک به درون تونل به دلیل بازشدگی حلقه‌ها و ایجاد فروچاله در سطح زمین مشاهده شده است. در گسلش معکوس فقط تغییرات طولی در تونل و سطح زمین مشاهده شده است.