مقایسه ویژگی‌های مورفولوژیک و کمی درختان راش قطور در دو رویشگاه سیستان گیلان و خیرود مازندران

درخت راش بومی جنگلهای شمال ایران (Fagus orientalis Lipsky) جزء با ارزشترین گونه‌های جنگلی محسوب می‌شود. با توجه به این که درختان راش قطور از اهمیت اکولوژیک زیادی برخوردارند و تعداد آنها در جنگلهای تحت مدیریت در حال کاهش است، بنابراین بررسی ویژگی‌های این درختان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و اطلاعات با ارزشی برای آیندگان ارائه می‌نماید. بدین منظور راشستانهای بخش نم‌خانه از جنگل خیرود واقع در نوشهر و طرح سیستان واقع در حوضه 23 استان گیلان مورد مطالعه قرار گرفتند. هدف این مطالعه بررسی خصوصیات مورفولوژیک و اندازه‌ای درختان راش قطورتر از یک متر و مقایسه آنها در این دو رویشگاه می‌باشد. برای این منظور در هر یک از دو رویشگاه، 33 درخت راش قطورتر از یک متر انتخاب و خصوصیات مورفولوژیک و اندازه‌ای آنها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که فراوانی شکل تاج منشعب در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان بود و اختلاف معنی‌داری (1% =α) در دو رویشگاه وجود داشت، اما در مورد فراوانی گره‌های کمانی‌شکل و پیچیدگی تنه اختلاف معنی‌داری در دو رویشگاه بدست نیامد، در حالی‌که درختان مورد بررسی از نظر ارتفاع تاج، ارتفاع درخت (5% =α) و ارتفاع تنه بدون شاخه (1% =α) دارای اختلاف معنی‌داری در دو رویشگاه بودند. بدین صورت که ارتفاع تاج و ارتفاع درخت در رویشگاه خیرود بیشتر از رویشگاه سیستان گیلان بود و ارتفاع تنه بدون شاخه در رویشگاه سیستان بیشتر از رویشگاه خیرود در مازندران بود. ضریب قدکشیدگی درختان در دو رویشگاه اختلاف معنی‌داری را نشان ندادند.