مقایسه میزان گلوکز قطره اول و بعدی خون سرانگشتی در بیماران دیابتی ادماتوی بخش مراقبت‌های ویژه به‌روش کانون‌تیماری

اهداف: بر­اساس اصول فیزیولوژی، خون مورد استفاده در سیستم کانون­تیماری خون مویرگی است که محتویات بیوشیمی آن در تعادل با مایع میان­بافتی است. در بیماران دیابتی ادماتو، قطرات اول و دوم خون محل نیشترزده­شده به‌لحاظ ظاهری با یکدیگر متفاوتند. در مراکز درمانی کشور قطره اول به عنوان آزمایش گلوکز خون به­روش کانون­تیماری استفاده می­شود. این مطالعه با هدف مقایسه سنجش میزان گلوکز از طریق قطره اول و بعدی خون سرانگشتی و نمونه خون وریدی بیماران دیابتی اِدِماتوی بخش مراقبت­های ویژه سکته مغزی اجرا شد. مواد و روش­ها : در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی در سال 1390، تعداد 103 بیمار دیابتی ادماتوی بستری در بخش آی‌سی‌یو سکته مغری مرکز قائم مشهد به‌روش نمونه­گیری در­دسترس انتخاب شدند. گلوکومتری با قطرات خون اول و بعدی مویرگی و نمونه استاندارد وریدی همزمان صورت پذیرفت. داده­ها به­کمک نرم­افزار SPSS 17 و توسط آزمون­های آماری تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری، آزمون T زوجی و نمودار بلند- آلتمن تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها: در میزان گلوکز خون دو قطره اول و بعدی سرانگشتی اختلاف معنی­داری وجود نداشت (257/0=p)، در حالی که بین نمونه قطره اول و بعدی با نمونه استاندارد وریدی اختلاف معنی­دار مشاهده شد (05/0p<). همچنین بین دو قطره در بیان نتایج گلوکومتری همبستگی شدید وجود ­داشت. نتیجه­گیری: استفاده از قطره خون اول یا بعدی مویرگی نتایج گلوکومتری یکسانی دارد.