مقایسه مکمل سازی حاد کربوهیدرات و ال‌کارنیتین بر زمان واماندگی فعالیت فزاینده و تغییرات ضربان قلب دوره ریکاوری مردان ورزشکار دانشگاهی

هدف: امروزه استفاده از مکمل­های ورزشی، روشی مرسوم برای جلوگیری از کم‌آبی و تخلیه ذخایر انرژی بدن، در فعالیت طولانی­مدت فزاینده به شمار می­رود. مکمل سازی حاد کربوهیدرات و ال­کارنیتین­ احتمالاً بر زمان رسیدن به واماندگیو تغییرات ضربان قلب دورۀ ریکاوری ناشی از فعالیت فزاینده مردان ورزشکار دانشگاهی مؤثر است. روش پژوهش: چهل ورزشکار مرد دانشگاهی به‌صورت تصادفی هدف‌دار به عنوان نمونه در این پژوهش مشارکت و در 4 گروه ( دارونما، مکمل­سازی کربوهیدرات،مکمل­سازی ال­کارنیتین و مکمل­سازی ترکیبی کربوهیدرات و ال‌کارنیتین) تقسیم‌شده، با مکمل­سازی 3‌ساعت قبل از فعالیت، با حجم مکمل 500 سی­سی، به اجرای فعالیت ورزشی وامانده‌ساز پرداختند. زمان رسیدن به واماندگی، تغییرات ضربان قلب دورۀ ریکاوری و میزان درک فشار ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به‌منظور محاسبه میانگین و انحراف استاندارد تمامی پارامترها و آنالیز معنی­داری تفاوت در بین گروه­ها ( تغییرات ضربان قلب دوره ریکاوری) به‌وسیله تحلیل واریانس (4×2) با آزمون تعقیبی بونفرونی و تفاوت در زمان خستگی از تحلیل واریانس یک‌طرفه، ازSPSS19 استفاده گردید. یافته­ ها: مکمل­سازی حاد کربوهیدرات پاسخ معنی­داری در بهبود زمان رسیدن به واماندگی داشت (0/05≥P) درحالی‌که مکمل­سازی حاد ال­کارنیتین پاسخ معنی­داری بر اجرای فعالیت ورزشی وامانده­ساز نداشت. با این وجود، مکمل‌سازی حاد ترکیبی کربوهیدرات و ال­کارنیتین پاسخ معنی­داری بهتری بر زمان رسیدن به واماندگی داشت (0/05≥P). درحالی‌که مکمل­سازی جداگانه و ترکیبی کربوهیدرات و ال­کارنیتین پاسخ معنی­داری در بازگشت بهتر ضربان قلب دوره ریکاوری و میزان درک فشار نداشت. نتیجه ­گیری: در فعالیت ورزشی فزاینده، استفاده از مکمل­سازی ترکیبی کربوهیدرات و ال­کارنیتین بهتر از مکمل­سازی کربوهیدرات یا ال­کارنیتین به‌صورت جداگانه است.