مقایسه مشارکت گروهی و حساسیت به طرد در دانش‌آموزان با و بدون اختلال یادگیری

هدف از پژوهش حاضر مقایسه مشارکت گروهی و حساسیت به طرد در دانش‌آموزان با و بدون اختلال یادگیری بود. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه‌ای بود. جامعه آماری مطالعه کلیه دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر اردبیل در سال تحصیلی 1394-1395 بودند که به روش نمونه­گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای تعداد 30 نفر دانش‌آموز دارای اختلال یادگیری و 30 نفر بدون اختلال یادگیری به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گردآوری داده‌ها از طریق آزمون­های مشارکت گروهی و حساسیت به طرد صورت گرفت. داده­های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد حساسیت به طرد در بین دو گروه تفاوت معناداری دارد (001/0P<). همچنین مشارکت گروهی در بین افراد عادی بطور معناداری بالاتر از افراد دارای اختلال یادگیری بود. با توجه به این نتایج می­توان محتوای برنامه­های آموزشی و روان‌شناختی ویژه‌ای را برای بهبود مشکلات دانش آموزان دارای اختلال یادگیری، طرح ریزی و اجرا کرد.