مقایسه فلپ جابجا شونده تاجی همراه پیوند بافت همبند با و بدون یقه اپی تلیال به منظور پوشش ریشه و افزایش ارتفاع لثه کراتینیزه

سابقه و هدف: تحلیل لثه و عوارض بیشمار آن از جمله حساسیت سطح ریشه ها و مساله زیبایی با روشهای متفاوتی درمان شده و متعاقبا نتایج متفاوت و گاه متناقض گزارش گردیده است. هدف از این مطالعه مقایسه فلپ جابجا شونده تاجی همراه پیوند بافت همبند (SeCTG) با و بدون یقه اپی تلیال در میزان پوشش ریشه و افزایش لثه کراتینیزه بود.مواد و روشها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور بر روی 24 دندان دارای تحلیل لثه کلاس I میلر در 9 بیمار (7 مرد و 2 زن) 45-20 سال مراجعه کننده به بخش پریودنتولو‍ژی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به صورت split mouth در سال 1382 صورت گرفت. ناحیه جراحی به طور تصادفی برای دو روش پیوند بافت همبند با و بدون یقه اپی تلیال با فلپ جابجا شونده تاجی به عنوان مورد و شاهد انتخاب و پارامترهای عمق کلینیکی شیار لثه، ارتفاع و عرض تحلیل، ارتفاع لثه کراتینیزه و حد چسبندگی بالینی قبل و 3 ماه بعد از جراحی محاسبه و ثبت گردیدند. داده ها به کمک نرم افزار آماری SPSS 12 و با استفاده از آزمون Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میزان کاهش ارتفاع تحلیل در روش SeCTG با یقه اپی تلیال 1.88±0.93 میلی متر (62.68 درصد و (P<0.001 و در روش SeCTG بدون یقه اپی تلیال 1.54±1.11 میلی متر (54.8 درصد و (P<0.001 و میزان کاهش عرض تحلیل در روش SeCTG با یقه اپی تلیال 1.62±1.38 (40.66 درصد و (P=0.002 و بدون یقه اپی تلیال 1.22±1.62 (34.75 درصد و (P=0.02 گزارش گردید. تمام تغییرات شاخص های فوق داخل گروه ها به جز اولین شاخص،‌ قبل و پس از جراحی معنی دار بود ولی تغییرات بین دو گروه معنی دار نبود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده فوق روش SeCTG با یقه اپی تلیال به دلیل نقش دو گانه آن (pedicle flap و free gingival graft) و سهولت در انجام و بخیه بخصوص در دندان های پایه پارسیل یا ثابت که به افزایش ارتفاع لثه کراتینیزه در آنها نیاز می باشد، توصیه می گردد.