مقایسه عوامل جنینی و معیار های سونوگرافی آندومتر در دوره های درمانی موفق و ناموفق کمک باروری

مقدمه: لانه گزینی موفق جنین در آندومتر در برنامه های کمک باروری حاصل تداخل مناسب و بموقع عوامل جنینی و رحمی است. مطالعه حاضر به منظور مقایسه پارامتر های جنینی و شاخص های سونوگرافی آندومتر در سیکل های موفق و ناموفق درمانی کمک باروری صورت گرفت.   روش کار: این مطالعه توصیفی در سال 1384 در پژوهشکده رویان تهران انجام شده است. 108 بیماری که به علل مختلف نازایی در سیکلهای لقاح آزمایشگاهی (IVF) و تلقیح داخل سیتوپلاسمی اسپرم(ICSI) قرار گرفته بودند وارد مطالعه شدند. سونوگرافی واژینال داپلر رنگی در روز انتقال جنین صورت گرفت. وقوع حاملگی که با رویت ساک حاملگی در سونوگرافی مشخص شده برای هر بیمار پرسشنامه ای مشتمل بر خصوصیات بیمار و سیکل درمانی، پارامتر های سونوگرافی آندومتر و تعداد و کیفیت جنین های انتقال یافته تنظیم شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از برنامه آماری SPSS و امور توصیفی پردازش شد.   نتایج: حاملگی در 36 نفر(3/33%) بوقوع پیوست. میانگین سنی، مدت و علت نازایی، میانگین FSH و استرادیول پایه و استرادیول روز تزریق HCG[1]و میزان داروی مصرفی در دو گروه حامله و غیر حامله با هم تفاوت آماری معنی داری نداشت.ضخامت و الگوی آندومتر، شاخص ضربان پذیری[1] و مقاومت شریان رحمی نیز در دو گروه تفاوتی نداشت در حالیکه تعداد و کیفیت جنین های انتقال یافته در گروه حامله به طور معنی داری بیشتر و بالاتر از گروه غیر حامله بود.  نتیجه گیری: در شرایط مشابه از نظر خصوصیات بیمار و سیکل درمانی، تعداد و کیفیت جنین های انتقال یافته به رحم دربرنامه های IVF و ICSI از اهمیت کلیدی در وقوع حاملگی برخوردارند در حالی که معیار های سونوگرافیک مرسوم آندومتر شاخص قابل توجهی در پیش بینی موفقیت سیکل درمانی نیستند.