مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و زنان عادی

مقدمه: طرحواره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های دلبستگی ناایمن زیربنای بسیاری از اختلالات روانشناختی هستند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی طرحواره‌های ناسازگار اولیه و سبک‌های دلبستگی در زنان مبتلا به واژینیسموس و مقایسه آن با زنان عادی انجام شد. روش‌کار: این مطالعه علمی- مقایسه‌ای در سال 1393 بر روی دو گروه 30 نفری (گروه زنان عادی و گروه زنان مبتلا به واژینیسموس) انجام شد. زنان مبتلا به واژینیسموس به روش نمونه‌گیری هدفمند از طریق ارجاع توسط متخصصان زنان و زایمان، روان پزشکان و روان شناسان شهر تهران انتخاب شدند و با زنان عادی که از نظر متغیرهای سن و تحصیلات با گروه اول همتا شدند، مورد مقایسه قرار گرفتند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگاراولیه یانگ- فرم کوتاه و مقیاس سبک‌های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 20) و آزمون تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمرات تمام طرحواره‌های ناسازگار اولیه در زنان مبتلا به واژینیسموس به طور معناداری از میانگین نمرات افراد عادی در این مؤلفه‌ها بیشتر بود (01/0>p). سبک دلبستگی دو گروه در زیرمقیاس نزدیکی و اضطرابی تفاوت معناداری داشت (01/0>p)؛ به طوری که زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی به طور معناداری از سبک دلبستگی اضطرابی بیشتر و از سبک دلبستگی نزدیکی کمتر استفاده می کردند. در سبک دلبستگی وابستگی دو گروه تفاوت معناداری نداشتند (1/0=p). نتیجه‌گیری: زنان مبتلا به واژینیسموس در مقایسه با زنان عادی دارای طرحواره‌های ناسازگار اولیه بیشتر و سبک دلبستگی اضطرابی می‌باشند.