مقایسه صفات زراعی چهار رقم برنج در نظام‌های کاشت در منطقه نکا

این تحقیق با هدف ارزیابی ارقام برنج در نظام‌های کاشت تغییریافته اجرا شد. آزمایش به‌صورت کرت‌های‌ خردشده در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعة پژوهشی واقع در شهرستان نکا طی سال‌های 1390 و 1391 اجرا شد. نظام‌های کاشت رایج منطقه، بهبودیافته و تشدید (تقویت)‌شده[1]، عامل اصلی؛ و ارقام پابلند سنگ طارم و طارم هاشمی و پاکوتاه ندا و شیرودی، عامل فرعی بودند.نتایج نشان داد که بیشترین تعداد پنجة بارور در کپه، تعداد خوشه در متر مربع (8/374 عدد) و تعداد خوشه‌چة پر در خوشه در نظام کاشت تقویت‌شده به‌دست آمد که به تولید حداکثر عملکرد شلتوک (6412 کیلوگرم در هکتار) منجر شد. بیشترین تعداد و درصد خوشه‌چة پر در خوشه برای رقم طارم هاشمی به‌دست آمد، ولی تعداد خوشه در متر مربع برای رقم ندا (8/396 عدد) حداکثر بود. بیشترین عملکرد شلتوک برای دو رقم پاکوتاه و پرمحصول ندا و شیرودی به‌ترتیب 7272 و 7315 کیلوگرم در هکتار حاصل شد. بیشترین عملکرد شلتوک به‌مقدار 7770 کیلوگرم در هکتار برای اثر متقابل نظام کاشت تقویت‌شده و رقم ندا تولید شد. عملکرد شلتوک در نظام کاشت تقویت‌شده به‌ترتیب معادل 44/5 و 65/12 درصد بیشتر از دو نظام کاشت بهبودیافته و رایج منطقه بود. بنابراین، نظام تولید تقویت‌شده با ایجاد تغییرات بهینه در محیط رشد گیاه به افزایش عملکرد شلتوک و اجزای عملکرد منجر شد. [1]SRI: System of Rice Intensification