مقایسه سطوح مختلف بیوچار و کود حیوانی بر عملکرد و اجزا عملکرد و کارایی مصرف آب گندم

بیوچار تولید شده از مواد آلی و پسماند‌های زراعی، یک ماده اصلاح­کننده خاک است که می‌تواند باعث افزایش تخلخل، کاهش چگالی ظاهری و افزایش نگه­داشت رطوبت در خاک شود. در این پژوهش تاثیر سطوح مختلف بیوچار 5/1 و 3 درصد وزنی تولید شده از کاه و کلش گندم تحت فرآیند پیرولیز آهسته در دمای 400 درجه سلسیوس و کود حیوانی 5/1 و 3 درصد وزنی بر عملکرد گندم و ویژگی­های خاک در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. همچنین کارایی مصرف آب و میزان آب مصرفی نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میانگین وزن خشک اندام هوایی گندم، مربوط به تیمار بیوچار 3 درصد (B2) با مقدار 69/2و کمترین مربوط به کود 5/1 درصد وزنی با مقدار 22/2 گرم در بوته بوده است. میانگین رطوبت حجمی در تیمار B2با مقدار 36/29 % بیشترین مقدار را نسبت به سایر تیمار‌ها داشته است و افزودن بیوچار به خاک باعث افزایش هدایت الکتریکی نسبت به تیمار کود و شاهد شد. همچنین بیشترین میانگین کارایی مصرف آب در صفت وزن خشک اندام هوایی گندم، مربوط به تیمار B2با مقدار 87/2 گرم در لیتر بوده است که نشان­دهنده تفاوت معنی­داردر سطح 5درصد این تیمار با تیمار شاهد و کود 5/1 درصد است.