مقایسه سطوح تاب‌آوری خانوادگی و راهبردهای مقابله‌ای در زنان متأهل مبتلاء و نجات‌یافته از سرطان پستان با همتایان غیر مبتلاء

مقدمه: از مهم‌ترین زمینه‌های تحقیقاتی که امروزه مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته، پرداختن به پیامدهای روانی و خانوادگی ایجاد شده به دنبال سرطان و درمان‌های پس از آن می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه سطوح تاب‌آوری خانوادگی و راهبردهای مقابله‌ای در زنان متأهل مبتلاء و نجات‌یافته از سرطان پستان با همتایان غیر مبتلاء به سرطان بود. روش کار: در این مطالعه مقطعی سه گروه 60 نفره از زنان از متأهل مبتلاء به سرطان پستان، نجات یافته از سرطان پستان و همتایان غیر مبتلاء به سرطان مراجعه کننده به بیمارستان شهدای تجریش مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، راهبردهای مقابله‌ای و پرسشنامه تاب آوری خانوادگی گردآوری شده و به وسیله نرم‌افزار SPSS-22 و آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که در شاخص‌های تاب آوری خانواده و راهبردهای مقابله‌ای بین سه گروه زنان مبتلاء، نجات یافته از سرطان پستان و زنان غیر مبتلاء تفاوت معنی‌داری وجود دارد (05/0 <P ). بدین صورت که زنان تحت درمان نسبت به همتایان نجات یافته و زنان غیرمبتلاء به سرطان پستان، در شاخص تاب آوری خانوادگی دچار مشکلات متعددی بوده و در شاخص راهبردهای مقابله‌ای نیز بیشتر از سبک مقابله‌ای هیجان محور استفاده می‌کردند. در گروه زنان نجات یافته از سرطان پستان با همتایان تحت شیمی درمانی و زنان غیر مبتلا نیز، نتایج نشان دهنده بالا بودن سطح تاب آوری خانوادگی و راهبردهای مقابله‌ای بود. نتیجه گیری: با در نظر داشتن نتایج بدست آمده از پژوهش از جمله پایین بودن سطوح تاب آوری خانوادگی و استفاده از راهبردهای مقابله‌ای هیجان محور در گروه زنان مبتلاء به سرطان پستان، پیگیری و ارائه خدمات جهت ارتقاء ابعاد مذکور و در نتیجه افزایش کیفیت زندگی در میان این گروه از افراد جزء ضروریات به حساب می‌آید. لذا پیشنهاد می‌شود که مطالعات بعدی به بررسی مداخلات و کارآزمایی های بالینی جهت بهبود سطوح تاب آوری خانوادگی و افزایش استفاده از راهبردهای مؤثر و مسئله محور اقدام نمایند.