مقایسه روش‌های ارزیابی اثرات محیط زیستی با به کارگیری روش تحلیل تاکسونومی عددی

در پی شکل گیری تفکرات حفاظت محیط زیست در اوایل دهه 1970 و فشار های اجتماعی بر دولت‌ها به منظور برنامه ریزی و اتخاذ اقداماتی جهت جلوگیری از تخریب بیشتر محیط زیست، در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، قانون لزوم انجام ارزیابی اثرات زیست محیطی برای پروژه های عمرانی به تصویب رسید. از آنجا که انجام ارزیابی اثرات محیط زیستی خود مستلزم در اختیار داشتن روش ها و ابزار مخصوص خود بود، تلاش های زیادی در این زمینه صورت پذیرفت تا روش های مورد نیاز برای انجام ارزیابی اثرات محیط زیستی ابداع و توسعه داده شود. با توجه به اینکه هر کدام از روش های ابداع شده دارای معایب و مزیت های خاص خود است، انتخاب روش یا روش های برتر از سوی گروه ارزیابی، در شمار یکی از چالش ها محسوب می شود. مطالعه حاضر با بهره گیری از مدل تصمیم گیری چند شاخصه به طور عام و روش تاکسونومی عددی بطور خاص به رده بندی و تعیین اولویت روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی پرداخته است. نتایج این بررسی نشان می دهد از میان روش های ارزیابی اثرات محیط زیستی روش چک لیست وزنی و ماتریس را می توان در شمار اولویت دار ترین آنها محسوب کرد.