مقایسه خوشه صنعتی و خوشه علم و فناوری از نظر انطباق سازمانی با نقش میانجی گری یادگیری سازمانی

امروزه انعطاف‌پذیری و انطباق با محیط یکی از اولویت‌های شرکت‌ها است؛ که برای شرکت‌های تشکیل-دهنده خوشه از اهمیّت به‌سزایی برخوردار است و به معنی ظرفیت خوشه برای یادگیری در شرایط متغیر است. هدف پژوهش حاضر، بررسی انطباق سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی در شرکت‌های تشکیل‌دهنده خوشه است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی، از لحاظ ماهیت و روش، توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل واحدهای خوشه صنعتی پوشاک کرد آباد و واحدهای خوشه علم و فناوری استان همدان بودند، که نمونه آماری از خوشه صنعتی و خوشه علم و فناوری بر اساس جدول کرجسی و مورگان به روش طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ و روایی از طریق تحلیل عاملی تاییدی بررسی شد. به منظور تجزیه و تحلیل از مدل تحلیل مسیر، آزمون تی دونمونه‌ای و آزمون لوین و برای تحلیل متغیر میانجی از آزمون سوبل استفاده شد. نتایج نشان داد که خوشه بر انطباق سازمانی شرکت‌ها به طور مستقیم و غیرمستقیم؛ از طریق یادگیری سازمانی تأثیر می‌گذارد. یادگیری سازمانی بر انطباق سازمانی تأثیر مستقیم و معناداری دارد. امّا در مقایسه خوشه علم و فناوری با خوشه صنعتی از لحاظ انطباق سازمانی و یادگیری سازمانی، خوشه علم و فناوری از وضعیت بهتری برخوردار است.