مقایسه حاملگی و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان با استفاده از دو روش آگونیستهای هورمون آزاد کننده گونادوتروپین وگونادوتروپین جفتی در تحریک تخمک گذاری بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه: بیماران نازایی که به روشهای مختلف تحریک تخمک گذاری، فولیکولهای مناسب ایجاد می کنند، جهت آزاد شدن تخمک ها نیاز به ایجاد SURGE LH دارند که به طور معمول از آمپول گونادوتروپین جفتی (HCG) استفاده می شود. بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه نتایج حاملگی و میزان سندرم تحریک بیش از حد تخمدان در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO)، با استفاده از HCG و آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (GnRH) طراحی گردید. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر 130 بیمار نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که در سال 1382-1383 به مراکز ناباروری بابل مراجعه کرده بودند انجام شد. 7 نفر از بیماران به علت عدم مراجعه برای تلقیح داخلی رحمی (IUI) از مطالعه حذف شدند. بیماران pco در سیکل تلقیح داخل رحمی (IUI) بعد از تحریک تخمک گذاری توسط کلومیفن سیترات و HMG در صورتی که 2 فولیکول بیشتر از 16 میلی متر یا 3 فولیکول بزرگتر از 14 میلی متر داشتند و تمایل به متوقف کردن درمان نداشتند، به طور تصادفی جهت LH surge، از HCG یا از GnRH استفاده شد و وجود حاملگی و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان در بیماران بررسی و اطلاعات از طریق نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در گروه HCG 79 نفر و در گروه آگونیست GnRH 44 نفر قرار داشتند. میانگین سنی بیماران، مدت ناباروری، تعدادآمپول مصرفی، اندکس توده بدنی و نوع نازایی در گروه HCG و GnRH-a، اختلاف معنی داری نداشت (05/0