مقایسه تکانشوری در بیماران مبتلا به افسردگی، اختلال های اضطرابی و افراد عادی

تکانشوری، گرایش به انجام رفتار ناگهانی و فاقد دوراندیشی، از مولفه­های تعیین­کننده تعدادی از اختلال­های ­روان­­پزشکی است. ابعاد تکانشوری شامل بی برنامگی، تکانشوری حرکتی و تکانشوری شناختی هر یک به نحوی تعیین­کننده جنبه­هایی از افسردگی و اختلال­های اضطرابی هستند. هدف اصلی این پژوهش، مقایسه ویژگی­های تکانشوری بیماران مبتلا به افسردگی و اختلال­های اضطرابی و افراد عادی بود. این مقایسه، تفاوت سطوح تکانشوری سه گروه شرکت کننده در این پژوهش را نشان داد. تعداد 224 نفر (87 افسرده، 64 مضطرب، 73 عادی) از مبتلایان و جمعیت عمومی به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. علاوه بر تشخیص روان­پزشکی نوع اختلال، از شرکت کنندگان خواسته شد تا مقیاس تکانشوری بارات (BIS؛ بارات، 1994) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که افراد افسرده به طور معنادار بیش از افراد مضطرب و عادی تکانشوری حرکتی و بی برنامگی دارند و افراد مضطرب به طور معنادار بیش از افراد افسرده تکانشوری شناختی و بیش از افراد عادی تکانشوری شناختی و بی برنامگی دارند. سطوح تکانشوری افراد عادی در هر سه بعد کمتر از افراد افسرده و مضطرب بود.  مقایسه ابعاد تکانشوری بیماران و افراد عادی، احتمال تاثیرگذاری تکانشوری بر شکل­گیری و یا تداوم افسردگی و اختلال­های اضطرابی را تایید می­کند. تفاوت سطوح و ابعاد تکانشوری بیماران افسرده و مضطرب نیز می­تواند تفاوت در نوع اختلال روانشناختی را در این دو گروه توجیه کند.