مقایسه تطبیقی تأثیرات اندیشه فلاسفه وجود گرای شرق و غرب بر اصول زیبایی‎شناسی معماری با رویکرد بررسی اندیشه‎های ملاصدرا و هایدگر

معماری با ساختارهای فکری و اندیشه های افراد بسیاری در طول تاریخ عجین بوده است. زیبایی شناسی یکی از تأثیرگذارترین ارکان هویت ساز جامعه دارای ماهیت علمی و کاربردی است که تـأثیرات زیادی نیز از فلاسفه گوناگون پذیرفته است، این تفاوت‎ها در فلسفه، دیدگاه‎های افراد را در حوزه‎های مختلف در شرق و غرب تحت‎تأثیر قرار‎داده‎است. بحث از وجود موضوعی در فلسفه است که هستی شناسی را بر معرفت شناسی مقدم می داند. اگزیستانسیالیسم‎ها در صدد نشان‎دادن تفاوت میان وجود یا بودن انسان در این دنیا با سایر اشکال هستی‎اند، در‎حالی‎که اصالت وجودی که ملاصدرا در نظر دارد، انسان را به عنوان مرکزیت نمی‎شناسد و خداوند را مرکز تمام هستی دانسته و همه‎چیز را از او وجود می‎کند. این مبحث با استفاده از هستی‎شناسی ملاصدرا به عنوان فیلسوف شرقی و هایدگر یک فیلسوق غربی در صدد است تعریفی از زیبایی‎شناسی را به طور کلی از این دو فیلسوف به نمایش گذارد و تأثیرات این نگاه را در زیبایی شناسی معماری بیان کند. این پژوهش که با مطالعات کتابخانه‎ای جمع‎آوری شده‎است، سعی دارد با بیانی استنتاجی ـ تحلیلی، تفاوت‎ها و شباهت‎های احتمالی تأثیرگذاری این فلسفه را در زیبایی‎شناسی معماری و چگونگی تفسیر معیارهای زیبایی وجودی در معماری را مشخص ‎کند.