مقایسه تاثیر روانشناختی جراحی حفظ پستان در مقایسه با جراحی ماستکتومی رادیکال مدیفیه در زنان مبتلا به سرطان پستان در شهر مشهد

مقدمه بررسی تاریخجه سرطان پستان نشان می دهد نخستین مداخله های درمانی بسیار تهاجمی و وسیع بوده است. با درک بهتر عوامل دخیل در ایجاد این بیماری و مقایسه روش های مختلف درمان، درمانگران به روش های کمتر تهاجمی با نتایج مشابه روی آوردند.  . هدف از این پژوهش ارزیابی آثار روانی حذف کامل پستان در برابر جراحی حفظ پستان می باشد.   روش کار  در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1390-1392 در بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، انجام شد، ابتدا کلیه خانم های مبتلا به سرطان پستان به دو گروه ماستکتومی و حفظ پستان تقسیم شدند. دو ابزار جهت ارزیابی بیماران به کار رفتند. اول چک لیست وضعیت روانی 90 یا  90- (SCL-90-R) و دوم سیستم نمره دهی زونگ که هر کدام در دو نوبت به فاصله شش ماه  به بیماران عرضه شده و نتایج با آزمون تی مستقل و با استفاده از نرم افزاز SPSS  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج گروه جراحی حفظ پستان که در ابتدا شرایط روانشناختی نزدیکی به گروه ماستکتومی داشتند، پس از گذشت شش ماه وضعیت بسیار مطلوب تری را نشان دادند. شرایط مطلوب تر گروه جراحی حفظ پستان پس از شش ماه از لحاظ آماری نیز معنادار است. نتیجه‌گیری بر خلاف شرایط بلافاصله بعد از عمل، در بلند مدت وضعیت روانشناختی بیماران جراحی حفظ پستان بهتر از ماستکتومی است. به نظر می رسد توضیح مزایای تکنیک و بویژه حضور روانپزشک در تیم درمان سرطان بتواند به طور موثری ظهور نتایج مثبت روانشناختی روش جراحی حفظ پستان را تسریع کند.     پینوشت: این مقاله در مرکز تحقیقات جراحی سرطان وبا حمایت مالی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است و تضاد منافعی وجود ندارد.