مقایسه تاثیر برنامه بازی‌درمانی اکوسیستمیک و بازی‌درمانی کوتاه‌مدت بر کاهش نشانه‌های نقص‌توجه- بیش‌فعالی کودکان

پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر برنامه بازی‌درمانی اکوسیستمیک و بازی‌درمانی کوتاه‌مدت بر کاهش نشانه‌های اختلال نقص‌توجه- بیش‌فعالی کودکان انجام شد.  جامعه آماری این پژوهش کلیه کودکان مبتلا به اختلال نقص‌توجه- بیش‌فعالی در شهر تهران بود و نمونه‌گیری به شیوه هدفمند انجام گردید. طرح این پژوهش از نوع تک آزمودنی و به شیوه تک خط‌پایه بود. 12 کودک 7 تا 10 ساله که دارای نشانه‌های نقص‌توجه- بیش‌فعالی بودند با شیوه نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان در دو گروه شش نفره قرار گرفتند و برنامه‌های بازی‌درمانی اکوسیستمیک و بازی‌درمانی کوتاه‌مدت به مدت 10 جلسه بر آن‌ها اجرا شد و هر یک 10 جلسه مداخله درمانی دریافت کردند و مرحله‌ی پیگیری نیز پس از سه ماه انجام شد. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه کانرز فرم والدین، سیاهه رفتاری کودک و مصاحبه بالینی نیمه‌ساختاریافته برای اختلالات محور یک در DSM-IV بودند. داده‌ها با استفاده از مقایسه‌های زوجی افراد مشابه از دو گروه بازی‌درمانی اکوسیستمیک و بازی‌درمانی کوتاه‌مدت برای کودکان تحلیل شدند. نتایج نشان داد اثربخشی بازی‌درمانی اکوسیستمیک نسبت به بازی‌درمانی کوتاه‌مدت برای کودکان در کاهش نشانه‌های اختلال نقص‌توجه- بیش‌فعالی بیشتر است. بنابراین، می‌توان بازی‌درمانی اکوسیستمیک و بازی‌درمانی کوتاه‌مدت را به عنوان مداخله‌ای مناسب در کاهش نشانه‌های اختلال نقص‌توجه- بیش‌فعالی به‌کار‌برد.