مقایسه تاثیرات نانوذرات پارامغناطیسی اکسید آهن(Fe3 o4) و آب مغناطیس بر رشد قارچ فوزاریوم اگزیسپوروم

مقدمه: در سال های اخیر مقاومت سوش های قارچی فرصت طلب به میزان زیادی افزایش یافته است. سمیت داروهای ضد میکروبی، ایجاد مقاومت در قارچ ها و تداخل های دارویی عامل توجه به ترکیبات دارویی جدید بر علیه قارچ ها است. در این تحقیق تاثیرات نانوذرات پارامغناطیسی اکسید آهن(Fe3o4) و آب مغناطیسی بر روی قارچ فوزاریوم اگزیسپوروم در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: سنتز نانوذرات پارامغناطیسی اکسید آهن به روش هم رسوبی در دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان صورت گرفت. بررسی اثرات ضد قارچی نانوذرات پارامغناطیسی اکسید آهن و هم چنین تاثیر آب مغناطیسی با شدت 1/0 تسلا به روش پورپلیت بر روی قارچ فوزاریوم اگزیسپوروم انجام شد و درصد مهار رشد قارچ تعیین شد. یافته های پژوهش: نتایج حاصل از پرتو پراش ایکس و میکروسکوپ الکترونی نشان داد که نانوذرات اکسید آهن به قطر 25-20 نانومتر و به شکل مکعبی اند.  بر اساس نتایج حاصل از روش پورپلیت، آب مغناطیسی با شدت 1/0 تسلا در تمام روزها قطر کلنی قارچ فوزاریوم اگزیسپوروم را بیش از 64/ 49 درصد کاهش داد. هم چنین نانوذرات اکسید آهن در غلظت ppm500 قطر کلنی قارچ را در تمام روزها بیش از 30 درصد مهار کرده است. از طرفی در غلظت ppm500 نانوذرات اکسید آهن به همراه آب مغناطیسی 1/0 تسلا در تمام روزها بیش از 50 درصد رشد کلنی قارچ را مهار کرده اند که بیشترین تاثیر سینرژیک در کاهش قطر کلنی این قارچ بود. نانوذرات اکسید آهن با غلظت ppm 500 در روز اول شبیه به داروی کتوکونازول در غلظت 003/0 میلی گرم بر میلی لیتر 50 درصد رشد قارچ را مهار کرده است. آب مغناطیسی با شدت 1/0 تسلا در روز دوازدهم دارای عملکرد بهتری در مقایسه با داروی ضد قارچی متداول کتوکونازول بود. بحث و نتیجه گیری: نانوذره پارامغناطیسی اکسید آهن به قطر 25-20 نانومتر به تنهایی و همراه با آب مغناطیسی با شدت 1/0 تسلا دارای فعالیت ضد قارچی علیه قارچ فوزاریوم اگزیسپوروم می باشند.