مقایسه تأثیر رسانه تعاملی و غیر‌تعاملی بر نوع سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان دوره راهنمایی

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه‌ تأثیر آموزش مبتنی بر رسانه‌ تعاملی و آموزش مبتنی بر رسانه غیرتعاملی بر سبک‌های یادگیری دانش‌آموزان می‌باشد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان مقطع راهنمایی شهرستان بابل در سال 1392 می‌باشد. 160 نفر از دانش‌آموزان، به روش تصادفی چند‌مرحله‌ای انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، آموزش با رسانه‌های تعاملی شامل نرم‌افزار آموزشی ActivInspire، تخته هوشمند و پاورپوینت‌های آموزشی دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل تحت آموزش غیرتعاملی مدرسه بودند و آموزش رسانه تعاملی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه سبک یادگیری کلب (Kolb) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که در مرحله پس‌آزمون، نمرات سبک‌های یادگیری در آزمودنی‌های گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. در مجموع، نتایج حاکی از آن بود که آموزش مبتنی بر رسانه‌های تعاملی تأثیر بیشتری بر نوع سبک‌های یادگیری همگرا، واگرا، جذب‌کننده و انطباق‌یابنده دانش‌آموزان در مقایسه با آموزش مبتنی بر رسانه‌های غیرتعاملی دارد.