مقایسه تأثیر اجرای دو نوع پروتکل تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی شاخص‌های هماتولوژیکی خون دختران غیرفعال دارای اضافه‌وزن و چاق

زمینه و هدف: دست‌کاری متغیرهای تمرینی چون شدت، حجم و تکرار جلسات تمرین می‌تواند بر سازگاری و پویایی فعالیت بدنی تأثیر گذاشته و سازگاری‌های فیزیولوژیکی متفاوتی را به همراه داشته باشند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو نوع اجرای تمرین تناوبی شدید (HIIT) بر برخی شاخص‌های هماتولوژیکی دختران غیرفعال دارای اضافه‌وزن و چاق است. مواد و روش‌ها: 24 دختر با میانگین سن 18/1±75/25 سال، قد 23/4±29/161 سانتی­متر، وزن 27/6±51/74 کیلوگرم، درصد چربی 23/2±70/30 و BMI 89/1±66/28 داوطلبانه انتخاب شدند و به‌طور تصادفی به سه گروه تمرینی HIIT1 (8=n)، گروه HIIT2 (8=n) و گروه کنترل (8=n) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه HIIT1 در هر جلسه چهار ست 30 ثانیه­ای دویدن با شدت 19 الی 20 میزان درک فشار (RPE)- مقیاس بور­گ و دو دقیقه استراحت بین ست­ها و گروه HIIT2 چهار ست دویدن 60 ثانیه­ای با همان شدت و چهار دقیقه استراحت بین ست­ها را انجام ­دادند، تمرین سه جلسه در هفته و به مدت چهار هفته اجرا شد. 48 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از تمرین خون‌گیری به عمل آمد. برای تحلیل داده­ها از آزمون آنالیز واریانس (ANOVA) مخلوط بین گروهی و درون‌گروهی در سطح معنی­داری (05/0P<) استفاده شد. یافته­ها: در متغیرهای شمارش گلبول­های قرمز، MCV، MCH، HCT و HGB تغییرات معنی‌داری مشاهده نشد، همچنین تفاوت بین گروه­ها معنی‌دار نبود (05/0p>). RDW تنها در گروه HIIT2 معنی‌دار بود (05/0P<)، در بین گروه­ها تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد (05/0p>)، MCHC در هر گروه تجربی تغییرات معنی‌داری را نشان داد، تفاوت بین گروهی تنها بین گروه‌های تجربی و کنترل معنی‌دار بود (01/0P<). نتیجه­گیری: با توجه به نتایج می­توان اظهار داشت که احتمالاً تمرینات HIIT کوتاه‌مدت (30 ثانیه‌ای) در مقایسه با میان‌مدت (60 ثانیه‌ای) با عوارض همولیزی اندکی همراه هستند.