مقایسه اثر کینزیوتیپینگ واقعی و کاذب بر کمردرد مزمن غیراختصاصی: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

زمینه و هدف: در شرایط بالینی، نشان داده شده کینزیوتیپینگ برای بسیاری از اختلالات عضلانی اسکلتی مؤثر است، اما تأثیر آن بر روی کمردرد مزمن به‌خوبی بررسی نشده است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه تأثیر کینزیوتیپینگ کاذب و واقعی بر مبتلایان به کمردرد مزمن غیراختصاصی انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی کنترلی یک‌سویه کور، نمونه آماری شامل 40 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. آزمودنی‌های گروه تجربی (20 نفر با میانگین سنی 6/48 سال) روش کینزیوتیپینگ را با 15-10% تنش بر روی عضلات پاراورتبرال طی 8 جلسه (در طول 4 هفته) دریافت کردند، درحالی‌که در گروه کنترل (20 نفر با میانگین سن 3/50 سال) اعمال کینزیوتیپینگ در همین مدت زمان، بدون تنش انجام شد. متغیرهای اولیه شامل: شدت درد و ناتوانی مرتبط با کمردرد مزمن پس از یک مداخله 4 هفته‌ای بود و متغیرهای ثانویه شدت درد و ناتوانی، 12 هفته پس از پایان مداخله را شامل می‌شد. اطلاعات با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیل واریانس خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: در این مطالعه، اعمال کینزیوتیپ همراه با تنش؛ تغییر معنی‌داری در شدت درد و ناتوانی (4 هفته پس از مداخله) ایجاد نکرد (05/0p>). همچنین برای متغیرهای اندازه‌گیری‌شده، تفاوت بین‌گروهی معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p>). نتیجه‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، اعمال کینزیوتیپینگ همراه با تنش جهت ایجاد چین پوستی، مؤثرتر از اعمال آن بدون تنش نیست. این نتایج ممکن است مکانیزم‌های پیشنهادی اثربخشی کینزیوتیپینگ را با چالش مواجه کند. لذا تحقیقات بیشتری برای برطرف‌کردن این چالش نیاز است.