مقایسه اثر محلول موضعی سولفات روی با قطره خوراکی فلج اطفال در پیشگیری از عفونت های راجعه هرپس سیمپلکس

بیش از 85 درصد جمعیت دنیا آلوده به ویروس هر پس سیمپلکس می‌باشند. از خصوصیات منحصر به فرد این ویروس، عدم ریشه‌کن سازی آن بعد از ابتلا می‌باشد. از دیرباز تاکنون راه‌های مختلفی جهت درمان و پیشگیری از موارد عود بیماری و عوارض از آن امتحان شده است. ولی دستیابی به روش‌های موثر، ارزان، در دسترس و کم‌عارضه همچنان مدنظر محققان است. مقایسه اثر بخشی محلول موضعی سولفات روی با واکسن خوراکی فلج‌اطفال در پیشگیری از عفونت‌های راجعه هرپس سیمپلکس هدف اصلی این پژوهش می‌باشد. در این مطالعه مداخله‌ای آینده‌نگر، 58 بیمار مبتلا به عفونت‌های راجعه هرپس سیمپلکس با عود بیش از 3 بار در سال تحت درمان با محلول موضعی سولفات روی 0.05 درصد و یا واکسن خوراکی فلج‌اطفال به صورت 4 قطره ماهی یک بار تا 3 ماه متوالی قرار گرفتند. سپس هردو گروه به مدت 6 ماه پیگیری شدند و در مراجعات ماهانه از نظر خصوصیات عود بیماری بررسی گردیدند. سرانجام میزان بهبودی در دو گروه با آزمون مجذور کای مقایسه شد. بر اساس یافته‌ها، میانگین آماری نتایج 3 بار پیگیری بیماران بیماران در طی دوران مطالعه، نشانگر اثرات معنی‌دار دو داروی سولفات روی موضعی و واکسن پولیو در کاهش دفعات عود، شدت و وسعت ضایعات و طول دوره بیماری به میزان 60 تا 70 درصد در پایان ماه ششم بود (P=0.01) ولی در مقایسه بین اثرات درمانی این دو روش با یکدیگر با استفاده از آزمون تی استیودنت اختلاف معنی‌داری به دست نیامد (P=0.192). لذا محلول موضعی سولفات روی درمانی موثر، در دسترس و ارزان با اثر تاخیری اما معادل واکسن خوراکی فلج‌اطفال در پیشگیری از موارد راجعه هرپس سیمپلکس است