مقایسه اثر تمرینات کنترل حرکتی، تمرین در آب و تمرینات ترکیبی بر حس عمقی، دقت حسی و درد بیماران مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن

مقدمه و اهداف بیماران مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن دچار اختلال در حس عمقی و دقت حسی می­باشند و این اختلالات با میزان درد این بیماران ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی تمرینات کنترل حرکتی، تمرین در آب و تمرینات ترکیبی بر حس عمقی، دقت حسی و درد بیماران مبتلا به کمردرد مکانیکی مزمن می­باشد. مواد و روش­ ها چهل و هشت بیمار مبتلا به کمردرد مکانیکی با استفاده از پرسش­نامه استوری انتخاب شدند و به طور تصادفی به چهار گروه تمرینات کنترل حرکتی (12 نفر)، تمرین در آب (12 نفر)، تمرینات ترکیبی (11 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم شدند. هر سه گروه تمرینی هشت هفته تمرین تعیین­شده را انجام دادند و گروه کنترل هیچ تمرینی انجام نداد. برای سنجش حس عمقی، دقت حسی و درد بیماران به ترتیب از گونیامتر، کالیپر و مقیاس آنالوگ بصری استفاده شد. برای مقایسه­های درون گروهی بین متغیرها از آزمون t زوجی و برای مقایسه­های بین گروهی متغیرها از آزمون تحلیل واریانس یک­طرفه استفاده شد (05/0≥آلفا). یافته­ ها نتایج تحقیق نشان داد تفاوت معناداری بین پیش­آزمون و پس­آزمون گروه­های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل در متغیر درد (007/0=P)، حس عمقی (005/0=P) و دقت حسی (008/0=P) وجود دارد، اما بین سه گروه تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه ­گیری تمرین در آب، تمرینات کنترل حرکتی و تمرینات ترکیبی بر کاهش درد و افزایش حس عمقی و دقت حسی بیماران مبتلا به کمردرد مکانیکی اثرگذار بوده و هر سه روش تمرینی بر درمان کمردرد مزمن غیراختصاصی اثرگذار می­باشد.