مقایسه اثر بخشی آموزش شناختی رفتاری و مهارتهای مدیریت زمان بر میزان سهل انگاری و کمال گرایی دانشجویان

این پژوهش با هدف مقایسه اثر بخشی دو روش آموزش شناختی-رفتاری و آموزش مهارتهای مدیریت زمان بر کاهش سهل انگاری و کمالگرایی دانشجویان انجام شد. نمونه پژوهش 80 نفر از دانشجویان سهل انگار و کمالگرایی بودند که از طریق آزمون سهل انگاری و کمال گرایی شناسایی و سپس به گونه تصادفی در گروه های آزمایشی و کنترل جایگزین شدند. به دلیل پیش بینی افت آزمودنی ها همه آزمودنی ها در سه گروه، یعنی یک گروه آموزش شناختی-رفتاری، یک گروه آموزش مهارتهای مدیریت زمان و گروه دیگر گروه کنترل جایگزین شدند. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد بین گروه های مورد مطالعه در میزان سهل انگاری و کمال گرایی تفاوت معنادار وجود دارد. آزمون تعقیبی حداقل تفاوت نشان داد سهل انگاری و کمال گرایی در گروه های آموزش شناختی رفتاری و آموزش مهارتهای مدیریت زمان در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافت اما بین دو گروه آزمایشی از لحاظ کاهش سهل انگاری و کمال گرایی تفاوت معناداری یافت نشد. به نظر می رسد هر دو آموزش شناختی-رفتاری و آموزش مهارتهای مدیریت زمان بر کاهش سهل انگاری و کمال گرایی موثر هستند ولی آموزش شناختی – رفتاری در مقایسه با آموزش مهارتهای مدیریت زمان تاثیر بیشتری در کاهش سهل انگاری و کمال گرایی داشته است هر چند که این تفاوت بیشتر منجر به معنادار شدن نشده است.