مقایسه اثر آرام بخشی میدازولام و پروپوفول در بیماران مبتلا به نارسایی کلیه

چکیده: زمینه و هدف: دیالیز صفاقی روشی از دیالیز است که بیشتر در اطفال کاربرد دارد. برای کارگذاری کاتتر دیالیز صفاقی به آرام بخشی (Sedation) نیاز است که معمولاً با دو داروی میدازولام و فنتانیل انجام می شود. ولی در بعضی از مطالعات از پروپوفول نیز در بیماران کلیوی در بخش مراقبت های ویژه استفاده شده است. با توجه به این که مطالعه ای در مورد مقایسه اثر سداتیو میدازولام با پروپوفول در جراحی کارگذاری کاتتر دیالیز صفاقی انجام نشده است، این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای اثر آرامبخشی میدازولام با پروپوفول به همراه فنتانیل در بیماران با نارسائی کلیه که نیاز به کارگذاری کاتتر دیالیز صفاقی دارند، انجام شده است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تعداد 44 بیمار با رنج سنی 65-18 سال، وضعیت فیزیکی کلاس سه و چهار (ASA III, IV) که دارای نارسایی کلیه بوده و کاندیدای کارگذاری کاتتر دیالیز صفاقی بودند به طور تصادفی به دو گروه 22 نفره تقسیم شدند. به گروه اول پروپوفول (50 میکروگرم در کیلوگرم وزن بیمار) به همراه فنتانیل و به گروه دوم میدازولام (50 میکروگرم در کیلوگرم وزن بیمار) به همراه فنتانیل تزریق گردیده، سپس میزان اشیاع اکسیژن، ضربان قلب، فشارخون و سدیشن اسکور (با استفاده از اسکور Ramsay) قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. علائم بالینی مورد نیاز توسط محققین در پرسشنامه مخصوص جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری من ویتنی وt-test بررسی شد. یافته ها: بر اساس نتایج، پروپوفول نسبت به میدازولام آرامبخشی بیشتر و بهتری را ایجاد کرد (001/0P