مقاﯾﺴﻪ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ هیبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -ﺭﻓﺘﺎﺭی ﻭ دﺍﺭﻭ دﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ، ﺍﺿﻄﺮﺍب ﺣﺎﻟﺖ ﻭ ﺻﻔﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽ

مقدمه پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوتﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ هیبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -ﺭﻓﺘﺎﺭی ﻭ دﺍﺭﻭ دﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ، ﺍﺿﻄﺮﺍب ﺣﺎﻟﺖ ﻭ ﺻﻔﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽبود. روش کار جامعه آماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به بیمارستان تخصصی ابن‌سینا شهر تهران در سال 98-1397 بود. از میان مراجع‌کنندگان به بیمارستان تخصصی ابن‌سینا، به روش تصادفی ساده تعداد 45 نفر انتخاب شده و در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) جایگزین شدند.شرکت‌کنندگان با سرسختی روانشناختی کیومرثی، نجاریان، و مهرابی‌زاده هنرمند (1377) و اضطراب حالت- صفت اشپیلبرگر (1970) مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس شرکت‌کنندگان هیبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ-ﺭﻓﺘﺎﺭی 5 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند، گروه دارو درمانی زیر نظر متخصص دارو مصرف کردند و گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. نتایج داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریاس چندمتغیری مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که در متغیر سرسختی روان‌شناختی و اضطراب صفت، پس‌آزمونِ هیبنوتراپی، تفاوت معنی‌داری با پس‌آزمون گروه کنترل و دارودرمانی داشت. در مورد متغیر اضطراب حالت، درمان تأثیر معنی‌داری نداشته است (001/0P<). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که میزان سرسختی روان‌شناختی در گروه هیبنوتراپی به طور معنی‌داری بیشتر از گروه کنترل و دارودرمانی بود. همچنین، میزان اضطراب صفت در گروه هیبنوتراپی به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل و دارودرمانی بود (01/0P<). نتیجه ‌گیری با توجه به تأثیر معنادار  هیبنوتراپی شناختی-رفتاری ﺳﺮﺳﺨﺘﯽ ﺭﻭﺍﻧﺸﻨﺎﺧﺘﯽ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍب ﺻﻔﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽ، پیشنهاد می‌شود از این روش در جهت افزایش سلامت روان این بیماران بهره برده شود.