مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی شناختی (CBT) و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر اضطراب و افسردگی مادران نوزاد نارس

اضطراب و افسردگی پس از زایمان شرایط زیان باری است که نه‌تنها مادران بلکه نوزاد آنان را به‌صورت منفی تحت تأثیر قرار می‌دهد. از این رو این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان‌های روان‌شناختی در کاهش مشکلات مذکور در مادران در معرض خطر اجراشده است. پژوهش حاضر کار آزمایی بالینی تصادفی با گروه کنترل بود. پس از ارزیابی 75 مادر که نوزادشان در بخش مراقبت ویژه نوزادان بستری بودند، 45 مادر که میزان اضطراب و افسردگی آن‌ها بالاتر از نقطه برش بوده و شرایط لازم را داشتند شناسایی و سپس به‌صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری، دو گروه مداخله و یک گروه کنترل اختصاص یافتند. برای گروه مداخله اول، درمان CBT  و گروه مداخله دوم، درمان ACT  در 8 جلسه اجرا شد و گروه کنترل، مراقبت معمول را دریافت کردند. جهت تعیین تأثیر برنامه مداخله‌ها، با استفاده از آزمون اضطراب زانک و آزمون افسردگی ادینبورگ، پیش‌آزمون و پس‌آزمون برگزار شد. نمرات گروه‌های مداخله در مقایسه با گروه کنترل در مقیاس اضطراب و افسردگی در پس‌آزمون تغییرات معنی‌دار داشت. افسردگی و اضطراب پس از مداخلات، کاهش یافت و اندازه این کاهش در گروه ACT بیشتر بود. با توجه به نتایج، درمان ACT در کاهش اضطراب و افسردگی مادران تأثیر بیشتری نسبت به درمان CBT  دارد و استفاده از رویکرد ACT  و لزوم همکاری پرستاران و پزشکان با روانشناسان برای انجام مداخلات ضروری به نظر ‌می‌رسد.