مقایسه اثربخشی تن‌آرامی پیشرونده عضلانی و موسیقی درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به سرطان پستان

هدف: هدف این مطالعه، مقایسه اثربخشی دو روش درمان غیردارویی تن‌آرامی عضلانی پیشرونده و موسیقی‌درمانی بر شدت خستگی زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش: روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون چندگروهی بود. جامعه آماری متشکل از کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان بودند که از شهریور 1390 تا فروردین 1391، جهت پرتودرمانی به درمانگاه شفاپرتو اردبیل مراجعه می-کردند. از بین جامعه آماری 45 نفر (در محدوده سنی 16 تا 45 سال)، با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات نیز از مقیاس خستگی بیماران سرطانی(CFS) استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های آماری خی‌دو، تحلیل واریانس چند‌متغیری (MANOVA)‌‌‌‌‌‌‌‌‌ و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش شدت خستگی بیماران سرطانی اثربخش است (001/0>P). اما بین میزان اثربخشی دو روش در کاهش شدت خستگی و مؤلفه‌های آن (جسمانی، شناختی و عاطفی) تفاوت معناداری یافت نشد. نتیجه‌گیری: این مطالعه تلویحاتی را برای استفاده درمانگران از مداخله‌های روان شناختی تسکین دهنده از جمله تکنیک تن‌آرامی عضلانی پیشرونده و موسیقی آرام بخش، در کنار سایر مداخلات معمول برای کاستن از شدت خستگی بیماران سرطانی مطرح می‌نماید.