مقایسه اثربخشی الگوی مبتنی بر تحلیل سازه‏های شخصی با درمان هیجان مدار بر رضایت زناشویی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثربخشی الگوی تحلیل سازه‏های شخصی و درمان هیجان مدار بر رضایت زناشویی بود. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون، پس‏آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری شامل تمام زوج‏های متعارض شهر تهران بود که در سال 92-91 به مراکز مشاوره استان تهران مراجعه کرده بودند. شرکت‏کنندگان به صورت تصادفی در دو گروه 15 زوجی جایگزین شدند. و مداخلات درمانی دریافت کردند. داده‏ها با پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ فرم کوتاه 47 سؤالی گردآوری و با روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که درمان سازه‏های شخصی در مقایسه با درمان هیجان‏مدار بر رضایت زناشویی مؤثرتر بود و لی پس از 3 ماه پیگیری تفاوتی بین دو گروه یافت نشد و همچنین دربین ابعاد رضایت زناشویی درمان هیجان مدار در بعد شخصیتی و الگوی تحلیل سازه‏های شخصی دربعد ارتباط مؤثرتر بودند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می‏دهد که الگوی تحلیل سازه‏های شخصی می‏تواند به عنوان یک گزینه مداخلاتی در آشفتگی‏های زناشویی مورد استفاده قرار بگیرد.