مقایسه‌ی روش شبکه‌ی عصبی مصنوعی با روش معادلات ساختاری در طراحی مدل ادراک عدالت کارکنان (مطالعه‌ی موردی: بانک‌های دولتی)

این مقاله، درصدد مقایسه‌ی یک روش کلاسیک آماری و یک روش غیرکلاسیک هوش مصنوعی در حوزه‌ی مطالعات مدیریت منابع انسانی است که این امر از طریق مقایسه‌ی اعتباریابی نتایج و توان برازش مدل ادراک عدالت کارکنان توسط دو روش معادلات ساختاری (SEM) و شبکه‌ی عصبی مصنوعی (ANN) انجام گردیده است. مدل مفهومی تحقیق شامل متغیر وابسته‌ی ادراک عدالت کارکنان و متغیرهای مستقل وظایف مدیریت منابع انسانی، فرهنگ فردی و سازمانی و ویژگی‌های سامانه‌ی پاسخ‌گویی است. روش این تحقیق پیمایشی است و در سه بانک ملت، تجارت وکشاورزی با نمونه‌گیری تصادفی شامل 325 نفر از کارکنان انجام شده است. معیار مقایسه‌ی دو روش مذکور، ضریب تعیین (R²) مدل می‌باشد که نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که اگر تعداد متغیرهای مستقل کم باشد (R²) هر دو مدل اختلاف معناداری را نشان نمی‌دهند؛ اما با افزایش متغیرهای مستقل، مدل معادلات ساختاری فاقد توانایی برازش مدل بوده، در حالی‌که مدل شبکه‌ی عصبی نه‌تنها برازش مدل را انجام داد؛ بلکه (R²) آن به‌طور معناداری بیش‌تر از حالتی بود که تعداد متغیرهای مستقل مدل کم بودند. مهم‌ترین نتیجه‌ی این تحقیق، فراهم آوردن یک بصیرت علمی در خصوص قابلیت‌های دو روش یادشده در محدوده‌ی تحقیقات علوم رفتاری است.