مقایسه‌ی دو روش کونژوگاسیون مستقیم و غیرمستقیم به منظور تولید نانودارویی هدفمند با زیست‌سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر در درمان سرطان سینه به روش فوتوترمال‌تراپی

سابقه و هدف: در حال حاضر پژوهش‌های بسیاری روی تولید نانوداروهای هدفمند جهت کاربرد آنها در درمان اختصاصی سرطان، انجام می‌گیرد. در این تحقیق، به منظور تولید نانودارویی با زیست سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر به عنوان عامل فوتوترمال‌تراپی هدفمند سرطان سینه، دو روش کونژوگاسیون مستقیم و غیرمستقیم، مقایسه گردید. مواد و روش‌ها: نانومیله‌های طلا با طول موج جذبی 700 نانومتر طی دو روش مستقیم و غیر مستقیم به مولکول بومبسین، کونژوگه شدند. در روش مستقیم که روش متداول می‌باشد، پس از اتصال کوالان بومبسین به نانوذرات طلا، نانومیله‌ها پلی‌اتیلن‌گلیکوله گردیدند. در حالی که در روش غیر مستقیم، ابتدا نانومیله‌های طلا توسط پلی‌اتیلن‌گلیکول روکش شده و سپس مولکول‌های بومبسین توسط پیوند کوالان به نانوذرات متصل گردید. در مرحله‌ی آخر، دو کونژوگه‌ی حاصل از نظر پایداری در خون، زیست سازگاری، اتصال اختصاصی و جذب سلولی با یکدیگر مقایسه گردیدند تا بهترین روش، جهت تولید نانو دارویی با ویژگی‌های بهینه، به دست آید. یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد هر دو نانو داروی تولید شده، پایداری بالا و مشابهی در خون دارند ولی نانو داروی تولیدی به روش غیرمستقیم، زیست سازگاری بالاتری از خود نشان داد. به علاوه، نانو داروی تولید شده به روش غیرمستقیم، حدود چهار برابر اتصال و جذب سلولی بالاتری نسبت به کونژوگه‌ی روش مستقیم از خود نشان داد. نتیجه‌گیری: کونژوگاسیون غیرمستقیم، نانو دارویی با زیست سازگاری، اتصال و جذب سلولی بالاتر تولید کرده و روش مناسب‌تری جهت تولید نانو داروهای هدفمند می‌باشد.