مقایسه‌ی تاثیر روش‌های حمایتی در ماندگاری کاتتر ورید محیطی در بخش مراقبت ویژه نوزادان در بیمارستان منتخب اصفهان در سال 1395

مقدمه استفاده از کاتترهای ورید محیطی، یک رویه شایع و تهاجمی در نوزادانی است که دربخش مراقبت­های ویژه نوزادان پذیرش می­شوند. هدف از این پژوهش مقایسه‌ی تاثیر سه روش حمایتی از کاتتر ورید محیطی شامل: آتل، چسب شفاف آنژیوکت و چسب ضد حساسیت 3M در میزان ساعات ماندگاری کاتتر ورید محیطی می‌باشد. روش کار مطالعه نیمه تجربی، بر روی 101 نوزاد بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان شهید بهشتی اصفهان می­باشد. نمونه‌گیری به صورت آسان جمع‎‌آوری شد. نوزادانی که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند با روش تخصیص تصادفی در سه گروه مطالعه قرار گرفتند. جهت گردآوری داده‌ها از برگه ثبت اطلاعات، مشاهدهو بررسی عوارض استفادهشد. سپس اطلاعات دموگرافیک، ساعات ماندگاری کاتتر و عوارض گردآوری شده در نرم­افزارSPSS با روش­های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون آنالیز واریانس یک­طرفه نشان داد که میانگین ساعات ماندگاری کاتتر ورید محیطی بین سه گروه اختلاف معنادار ندارد(05/0 P >). و همچنین آزمون کای اسکوئر با نسبت درست­نمایی نشان داد که توزیع فراوانی عوارض بین سه گروه اختلاف معنادار ندارد(05/0 P >). نتیجه­گیری برای کاهش عوارض ناشی از بی حرکتی عضو نوزاد، صرفه‌جوئی در وقت و انرژی پرسنل و کاهش آسیب­های وارده به نوزادان جهت حفظ، ارتقا و نگهداری کاتترهای ورید محیطی بهتر است از چسب­های مخصوص استفاده شود.