معرفی و مقایسه روند رشد و تغذیه استرلیاد (Acipenser ruthenus) و تاسماهی ایرانی(Acipenser persicus) به عنوان ماهی تزئینی در محیط آکواریوم

بررسی روند رشد و تغذیه گونه آب شیرین تاسماهی استرلیاد (Acipenser ruthenus Linnaeus 1785) و تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus Borodin 1897) در شرایط آکواریوم برای نخستین بار در کشور انجام شد. 30 عدد تاسماهی استرلیاد و تاسماهی ایرانی به ترتیب با وزن اولیه 7/3 ± 29، 9/4 ± 6/26 گرم و طول اولیه 9/0± 4/20، 5/1 ± 5/19 سانتی‌متر(SD ± میانگین) انتخاب و به طور تصادفی در شش دستگاه آکواریوم 120 لیتری به طور یکسان توزیع شدند. کلیه شرایط پرورش از جمله غذای مصرفی، تراکم و دبی در مدت بررسی یکسان بود. غذای مصرفی شامل کنسانتره محتوی 48 درصد پروتئین، 18درصد چربی،20 درصد کربوهیدرات و با رطوبت کمتر از 10% بود که براساس درجه حرارت آب از 1 تا 5/1 درصد وزن بدن در دو مرحله طی ساعات روز داده شد. محیط پرورشی در شرایط نیمه تاریک قرار داشت. پس از 270 روز از پرورش تاسماهی ایرانی و استرلیاد در آکواریوم هیچ‌گونه اختلاف معنی دار آماری در شاخص‌های تغذیه (FCR) و رشد (Wf)، (SGR)، (Gr) و (BWI) مشاهده نشد. وزن نهایی تاسماهی ایرانی 28 ± 182 گرم و وزن نهایی استرلیاد 34 ± 7/180 گرم به دست آمد. میزان ضریب تبدیل غذا برای تاسماهی ایرانی (1/0± 1/1) و استرلیاد (1/0 ± 2/1)، میزان رشد روزانه (Gr) در تاسماهی ایرانی (7/1± 6/8 گرم) و استرلیاد (2 ± 4/8 گرم) و مقدار سرعت رشد روزانه در هر دو تیمار (1/0±7/0 درصد) به دست آمد. طی دوره پرورش در آکواریوم مقدار ضریب چاقی از 36/0 در تاسماهی ایرانی و 34/0 در استرلیاد به مقدار 40/0 در پایان دوره افزایش یافت. پرورش این گونه‌های با ارزش در شرایط آکواریوم نشان داد که اگرچه رشد این تاسماهیان کاملاً به غذای دستی وابسته است اما تاسماهی آب شیرین استرلیاد، 533 درصد و تاسماهی ایرانی 612 درصد نسبت به وزن اولیه رشد نمودند. طی دوره پرورش هیچ‌گونه تلفاتی مشاهده نگردید.