معرفی آنند رام مخلص لاهوری و نسخه ی«هنگامه ی عشق»

آنند رام (Anand Ram)، متخلص‌ به‌ «مخلص‌«، شاعر و نویسنده ی پارسى­گوی‌ قرن دوازدهم هجری، در سودهره (Sodhra) در بخش سیالکوت (Sialkot) از توابع‌ لاهور(Lahore) به‌ دنیا آمد. مخلص‌ در شاعری‌ از استاد خود میرزا عبدالقادر بیدل‌ پیروی‌ مى‌کرد و از بهترین شاگردان‌ او بود؛ ولى‌ سخنش‌ از پیچیدگی­ها و نازک‌ خیالی­های‌ معمّاواری‌ که‌ در شعر بیدل‌ دیده‌ مى‌شود، خالى‌ است‌. علاوه‌ بر قریحه ی سرشار آنند رام‌ در شاعری‌، ذوق‌ نکته­یابى‌ و نقّادی‌ وی‌ نیز شایسته ی توجّه‌ است و سبک‌ نگارش‌ او در نثر هم به‌ متانت‌ و روانى‌ مشهور بوده‌ است‌؛ به گونه­ای که مخلص را یکی از بهترین نویسندگان آن روزگار خوانده­اند. هنگامه ی عشق، داستان منثور عاشقانه­ای است که آنند رام مخلص در سال 1152ق. با ترجمه ی آزاد پدماوت (Padmavat)، یکی از افسانه­های باستانی هند، سروده ی ملک محمّد جایسی، با نثری شاعرانه و زیبا به رشته ی تحریر درآورد. در این نوشتار، به معرّفی نسخه ی هنگامه ی عشق و مؤلّف آن پرداخته شده است.