مطالعه کاریوتیپ سه جمعیت از گیاه دارویی Silybum marianum

سابقه و هدف: ماریتیغال (Silybum marianum) گیاهی بوته ای خاردار و دارویی از تیره گل ستاره (Compositae) است که دارای ماده سیلی مارین می باشد و در پیش­گیری و درمان بیماری‌های کبدی و سرطان کبد و نیز کاهش کلسترول خون سودمند است. اهمیت دارویی این گونه، مطالعه روی این گیاه را دوچندان می نماید. مواد و روش ها: در این مطالعه سه جمعیت رویشی مغان، فریدون کنار و نورآباد ممسنی از گونه Silybum marianum  از نظر کاریوتیپی مورد بررسی واقع شدند. جهت بررسی کاریوتیپی جمعیت های این گونه، از آلفابرومونفتالین به عنوان پیش تیمار و از اکسید کروم و فرمالدئید به عنوان فیکساتور، و NaOH برای هیدرولیز و هماتوکسیلین جهت رنگ آمیزی استفاده شده است. یافته ها: پس از مطالعه های میکروسکوپی و تحلیل آماری و تهیه جداول و کاریوتیپ مشخص شد همه جمعیت ها دیپلوئید و دارای عدد پایه کروموزومی x=17 بوده و کروموزوم ها در حد فاصل متاسانتریک و ساب متاسانتریک قرار می گیرند؛ بدین مفهوم که محل سانترومر در کروموزوم ها کمابیش میانی است. نتیجه گیری: با توجه به شکل کروموزوم و موقعیت سانترومر و پارامتر TF% می توان نتیجه گیری نمود که گیاه ماریتیغال یک گیاه کم­تر تحول یافته با کاریوتیپ متقارن می باشد. هم چنین از نظر تکاملی جمعیت نورآباد ممسنی نسبت به دو جمعیت دیگر متکامل تر بوده و جمعیت های مورد مطالعه با توجه به نتایج این تحقیق متعلق به یک گونه می باشند و تحول و جدایی جمعیت های گونه مشاهده نمی گردد.