مطالعه پتانسیل آللوپاتیکی گونه مرتعی Artemisia sieberi Besser بر برخی مؤلفه‌های جوانه‌زنی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی Agropyron elongatum (Host) Beauv

سنتز برخی از آللوکمیکال‌ها می‌تواند بر رشد گیاهان مجاور تأثیر گذارد. برای شناسایی برخی از متابولیت‌های ثانویه در گونه شاخص مرتعی Artemisia sieberi در مرحله قبل از گل‌دهی با روش استاندارد فیتوشیمیایی در مراتع شرق استان گلستان، آزمایشی انجام شد. سوسپانسیون 10 درصد (وزنی به حجمی) از کل قسمت‌های گیاه انتخابی در آب مقطر به‌مدت 72 ساعت تهیه گردید. سپس اثرات آللوپاتیکی غلظت‌های مختلف عصاره گیاه انتخابی (0، 10، 20، 30، 40، 50، 60، 70، 80، 90 و 100 درصد) حاصل از سوسپانسیون 10 درصد بر روی مؤلفه‌های جوانه‌زنی (طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه، رشدگیاهچه، درصد جوانه زنی، سرعت جوانه‌زنی و شاخص بنیه بذر)، فیزیولوژیکی (میزان کلروفیل a،b، کل) و بیوشیمیایی (میزان فنل کل) بذر علف گندمی بلند Agropyron elongatum آزمایش شد. این آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. در آزمایش‌های فیتوشیمیایی، برخی از آللوکمیکال‌ها نظیر ساپونین‌ها، ترپنوئید‌ها و تانن‌ها مورد شناسایی و تائید قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تمام صفات مورد بررسی به‌جز طول ریشه‌، به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر غلظت‌های مختلف عصاره‌ آبی قرار گرفتند. مقایسه میانگین غلظت‌های مختلف عصاره نشان داد که تیمارهای مختلف دارای اثر بازدارنده بزرگ‌تری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی نسبت به رشد گیاهچه‌ای بودند. اثر غلظت‌های مختلف عصاره آبی بر بنیه بذر، کلروفیل a، b و کل به‌جز غلظت 10 درصد که باعث تحریک شده، بیانگر کاهش معنی‌دار نسبت به شاهد است. با افزایش غلظت‌های عصاره، میزان فنل کل بطور معنی‌داری افزایش یافت.