مطالعه وضعیت متیلاسیون ژن‌های –NANOG1، RASSF1A، SFN، CASP8، WIF1 و CTSL2 در جمعیت بیماران مبتلا به سرطان پستان در ایران

زمینه: غربالگری ماموگرافی برای تشخیص سرطان پستان در زنان جوان نتایج مثبت و منفی کاذب نشان می‌دهد و بنابراین برای تشخیص سرطان پستان در مراحل ابتدایی نیاز به یک روش غیرتهاجمی و کم هزینه دیگر نیز هست. تغییرات متیلاسیون DNA یکی از رایج‌ترین تغییرات مولکولی در سرطان‌های انسانی و از جمله سرطان پستان است. بنابراین بررسی الگوی متیلاسیون بافت‌ها می‌تواند در تشخیص زود هنگام سرطان مورد استفاده قرار گیرد. همچنین شباهت الگوهای متیلاسیون یافت شده در نمونه‌های توموری و در پلاسما، کاربرد بالقوه شناسایی مولکولی سرطان پستان، بر پایه خون را نشان می‌دهد. هدف از این بررسی ارزیابی قابلیت متیلاسیون پروموتور برای تشخیص بالینی سرطان پستان است. مواد و روش‌ها: به منظور بررسی متیلاسیون پروموتور برای تشخیص بالینی سرطان پستان 21 بافت توموری و 21 بافت نرمال مورد مطالعه قرار گرفتند. وضعیت متیلاسیون 6 ژن (NANOG1، RASSF1A، SFN، CASP8، WIF1 و CTSL2) با استفاده از روش PCR مختص متیلاسیون (MS-PCR) آنالیز شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد ژن NANOG در 7/94 درصد نمونه‌های توموری و 100 درصد نمونه‌های سالم، ژن RASSF1A در 5/9 درصد بافت‌های توموری و صفر درصد بافت‌های سالم، ژن SFN در 3/14 درصد نمونه‌های توموری و 8/27 درصد نمونه‌های سالم، ژن CASP8 در 30 درصد نمونه‌های توموری و 5/23 درصد نمونه‌های سالم، ژن WIF1 در 80 درصد نمونه‌های توموری و 8/27 درصد نمونه‌های سالم و ژن CTSL2 در 6/28 درصد نمونه‌های توموری و 5/23 درصد نمونه‌های سالم متیله بود. آنالیز داده‌ها توسط آزمون فیشر ارتباط معنی‌داری بین این نتایج نشان نداد (05/0<P). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان دادند که وضعیت متیلاسیون 6 ژن برای افتراق دو گروه سرطانی و نرمال کافی نبوده است. این مطالعه مشکلات متدولوژی (MSPCR) استفاده شده در ارزیابی مارکرهای متیلاسیون برای ارزیابی وضعیت متیلاسیون به عنوان بیومارکرهای تشخیصی را نشان می‌دهد.