مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت‌های Fusarium solani جدا شده از سیب‌زمینی، کدوئیان، لوبیا و نخود براساس نشانگر FAFLP‌*

به‌منظور مطالعه ساختار ژنتیکی Fusarium solaniبا استفاده از نشانگر مولکولی FAFLP، 149 جدایه ایرانی این قارچ از چهار جمعیت میزبانی مورد آزمایش قرار گرفت. جدایه‌های مذکور شامل 60 جدایه به‌دست آمده از سیب‌زمینی، 30 جدایه F. solani f.sp. cucurbitae، 29 جدایه F. solani f.sp. phaseoli و 30 جدایه F. solani f.sp. pisi بودند. پس از استخراج DNA، هضم آنزیمی، اتصال قطعات برش یافته به آداپتورها و تکثیر پیش‌انتخابی، واکنش زنجیره‌ای پلیمراز با استفاده از سه ترکیب آغازگر نشاندار شده با رنگ‌های فلورسانت انجام شد. قطعات تکثیر شده از طریق الکتروفورز موئین (Capillary electrophoresis) تفکیک و سپس تجزیه و تحلیل براساس 151 نشانگر چند شکل انجام شد. به‌طور کلی، از مجموع تنوع ژنتیکی مشاهده شده، 92% مربوط به تنوع ژنتیکی داخل جمعیت‌های میزبانی و 8% مربوط به تنوع ژنتیکی بین جمعیت‌ها بود. شباهت ژنتیکی بین چهار جمعیت میزبانی مذکور، بیشتر از 92% بود. میانگین تنوع ژنتیکی دیده شده در جمعیت‌های مربوط به جدایه‌های سیب‌زمینی، کدوئیان، لوبیا و نخود به ترتیب 3431/0، 3792/0، 3619/0 و 3606/0 بود. میانگین تنوع ژنتیکی برای همه جدایه‌های مورد بررسی و تمامی جایگاه‌های ژنی مورد مطالعه براساس ضریب Nei، 3883/0 بود و تنوع ژنتیکی مشاهده شده ارتباطی با میزبان و منطقه جغرافیایی جدایه‌ها نداشت. نتایج نشان داد چهار جمعیت مذکور یک دودمان کلونی (Clonal lineage) هستند. نزدیکی ژنتیکی بین جمعیت‌ها احتمال وجود جریان ژنی بین آنها را نشان می‌دهد.