مطالعه تنوع ژنتیکی توده‌های گل‌‌راعی (Hypericum perforatum L.) ایران با استفاده از نشانگر‌های بین ریزماهواره‌ای

گل‌راعی یک گیاه دارویی با متابولیت‌های ثانویه فراوان می‌باشد که دارای خواص درمانی ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد قارچی و همچنین فعالیت ضد افسردگی است. در این پژوهش، تنوع ژنتیکی 29 توده گل‌راعی متعلق به هشت جمعیت جمع‌آوری شده از استان‌های آذربایجان‌غربی، گیلان، تهران، سمنان، کردستان، لرستان، اردبیل و گلستان با استفاده از 12 آغازگر نشانگر ISSR بررسی گردید. تعداد باندهای هر آغازگر از 11 تا 26 متغیر بود و در مجموع 221 قطعه تکثیری امتیازدهی شدند که از این تعداد 196 مکان چند شکلی نشان دادند. میانگین محتوای اطلاعات چند شکلی آغازگرها (PIC) 37/0 برآورد گردید و آغازگر‌های 841Y–UBC و UBC-807 بالاترین مقدار PIC (41/0) را نشان دادند. بررسی دندروگرام حاصل از تجزیه خوشه‌ای با استفاده از ضریب تشابه جاکارد و روش الگوریتم UPGMA تنوع بالایی را در بین توده‌های مورد بررسی نشان داد. بیشترین فاصله بین توده‌ 23335 از اردبیل با توده‌‌های 17982 و 14206 از آذربایجان‌‌غربی و بین توده‌‌های 33337 از گیلان و 17982 از آذربایجان‌غربی و کمترین فاصله ژنتیکی بین توده‌‌های 13180 و 13347 از گیلان مشاهده شد. واریانس مولکولی درون جمعیت‌ها (توده‌های درون استان‌ها) و بین جمعیت‌ها (بین استان‌ها) به‌ترتیب 78 درصد و 22 درصد از واریانس کل داده‌ها برآورد شد که این توزیع واریانس نشان‌دهنده تنوع ژنتیکی بالا بین توده‌های مورد بررسی در هر ناحیه جغرافیایی بود. نتایج این پژوهش نشان داد که نشانگر‌های ISSR بطور مؤثری می‌توانند برای مطالعه تنوع ژنتیکی توده‌های گل‌راعی استفاده شوند.