مطالعه تاثیر برخی پروبیوتیک‌ها برروی‌اشریشیاکلی ‌ 7:H157O در شرایط رشد توامان در شیر

در دو دهه گذشته استفاده از پروبیوتیک‌ها در مهار باکتری‌های بیماری‌زا اهمیت بسیاری پیدا کرد. در این مطالعه تاثیر پروبیوتیک‌های بیفیدوباکتریوم آنگولاتوم، بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس و لاکتوباسیلوس کازئی بر سرعت رشد اشریشیاکلی ‌7:H157O در شرایط رشد توامان در شیر مورد بررسی قرار گرفت.ابتدا به داخل 500 میلی لیتر شیر استریل CFU/ml108*5/1 باکتری شریشیاکلی اضافه و بعد از همگن سازی در 5 ارلن مایر استریل به طور مساوی توزیع شد. ارلن اول به عنوان کشت انفرادی لحاظ گردید و به ارلن‌های دوم تا پنجم به ترتیب ‌ CFU/ml108*5/1 از باکتری‌های پروبیوتیک فوق تزریق و بعد از 24 و 48 ساعت گرمخانه گذاری در دمای 37 درجه سانتیگراد، pH و تعداد اشریشیاکلی موجود در هر میلی لیتر از آنها به ترتیب با استفاده از pH متر و کشت مخلوط در محیط ویولت رد بایل آگار ‌ (VRBA)‌ اندازه‌گیری شد. این عملیات 10 بار تکرار و میانگین pH و تعداد اشریشیاکلی موجود در هر میلی لیتر از کشت انفرادی و کشت‌های توامان با پروبیوتیک‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصله رشد توامان هر کدام از پروبیوتیک ها در طول 48 ساعت گرمخانه گذاری بطور معنی دار رشد اشریشیاکلی ‌7:H157Oرا مهار نمود (01/0 ‌.)p< pH نمونه شیر حاوی کشت E.coli + L. casei بعد از 48 ساعت گرمخانه گذاری از pH نمونه شیر حاوی ‌ E.coli بطور معنی دار کمتر بود (01/0 ‌.)p< در مجموع نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مصرف طولانی مدت محصولات حاوی فوق الذکر می‌تواند در جلوگیری از بروز عفونت با اشریشیاکلی ‌ 7:H157O و درمان آن مفید واقع شود.