مطالعه تأثیر درجه حرارت و شوری بر رشد باکتری Pseudomonas sp. مقاوم به روی جداسازی شده از رسوبات خلیج‌فارس

جذب زیستی یک فن‌آوری مؤثر برای حذف بهینه آلاینده‌ها ازجمله فلزات سنگین از محلول‌های آبی است. در این مطالعه میکروارگانیسم مقاوم به روی از رسوبات خلیج‌فارس جداسازی و با انجام تست‌های بیوشیمیایی شناسایی گردید. در ادامه قابلیت رشد میکروارگانیسم شناسایی‌شده در حضور غلظت‌های مختلف فلز موردبررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر فاکتور‌های درجه حرارت و شوری بر رشد باکتری مطالعه و شرایط رشد آن تعیین گردید. باکتری Pseudomonas sp. به‌عنوان گونه مقاوم به روی جداسازی و با استفاده از تست‌هایی بیوشیمیایی و رجوع به منابع باکتریولوژیکی شناسایی شد. باکتری مذکور قادر به رشد تا غلظت‌های بالای این فلز یعنی 320 میلی‌گرم بر لیتر بود و با افزایش غلظت روی در محیط رشد باکتری کاهش یافت. به‌گونه‌ای که حداکثر رشد باکتری در غلظت 20 میلی‌گرم بر لیتر این فلز 87/0 اندازه‌گیری شد و با افزایش غلظت روی در محیط به 320 میلی‌گرم بر لیتر، رشد باکتری به 4/0 کاهش یافت که اختلاف معنی‌داری با حداکثر رشد باکتری در غلظت 20 میلی‌گرم بر لیتر فلز روی را نشان می‌داد(05/0 P≤). درجه حرارت مناسب برای رشد باکتری مذکور در این تحقیق 25 درجه سانتی گراد بود و با حداکثر رشد باکتری در دمای 15 و 45 درجه سانتی گراد تفاوت معنی‌داری نشان داد(05/0 P≤). همچنین نتایج حاصل از تست هالو فیل، حاکی از هالوتولرانت بودن گونه فوق بود. با افزایش غلظت نمک از صفرتا 4 درصد رشد باکتری افزایش‌یافته و در صورت افزایش نمک به غلظت‌های 6، 8 و 10 درصد رشد به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافت.