مطالعه‌ی عددی مکانیزم‌های مؤثر در رفتار لرزه‌یی سازه‌ی زیرزمینی مدفون در خاک‌های ماسه‌یی سطرجدید سُست با پتانسیل روان‌گرایی

مشاهدات حاصل از زلزله‌های پیشین، مؤید اعمال خسارت به سازه‌های زیرزمینی واقع در خاک‌های با پتانسیل روان‌گرایی است؛ با وجود این، در پژوهش‌های پیشین توجه کم‌تری به مکانیزم‌ها و عوامل مؤثر در خسارت‌ها صورت گرفته است. در این پژوهش، پاسخ‌های لرزه‌یی سازه‌ی زیرزمینی سطحی واقع در خاک ماسه‌یی مستعد روان‌گرایی با استفاده از نرم‌افزار المان محدود ۳C‌O‌M ارزیابی می‌شود. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که توزیع غیریکنواخت اضافه‌ی فشار آب حفره‌یی در زیر سازه و تغییرشکل جانبی سازه به‌دلیل تغییرمکان جانبی خاک روان‌گرای پیرامون، از عوامل مؤثر و لازم در تغییر حجم خاک روان‌گرای فشرده‌شده به زیر سازه به‌عنوان مکانیزم متداول بلندشدگی سازه است. در شرایط زهکشی‌شده، تغییرشکل جانبی سازه تأثیر چشمگیری در میزان نشست آن داشته که با نیروی اینرسی سازه تحت تحریک لرزه‌یی مرتبط است. افزایش وزن سازه، تأثیرات مثبت یا منفی و افزایش تراکم تأثیر مثبت دربهبود رفتار لرزه‌یی سازه در شرایط مختلف خاک ماسه‌یی سُست دارند.